Zwiększona liczba leukocytów w moczu u dziewczynek Moja córka od dłuższego czasu zmaga się ze zwiększoną liczbą leukocytów w moczu. Pierwsze badania wykazały zwiększoną liczbę PRO: 30 mg/dL, BLO: Trace-Intact, a także LEU: MODERATE. Kolejne badania moczu wykazały już tylko LEU: Small. Wyniki z posiewu wyszły dobre. 13 kwietnia 2022Badanie moczu – co oznaczają wyniki? Badanie moczu jest niezwykle istotnym elementem diagnostyki wielu chorób. Przede wszystkim wykonuje je się w przebiegu rozpoznawania schorzeń układu wydalniczego (nerek) oraz dróg moczowych, jednak nieprawidłowości w wynikach badań moczu mogą także świadczyć o chorobach dotyczących innych narządów i układów. Kiedy należy wykonać badanie moczu, a także co oznaczają poszczególne wskaźniki oraz ich zaburzone wartości? Czym jest badanie moczu? Badanie moczu to test diagnostyczny, który polega na analizie określonych parametrów próbki moczu pacjenta. Podczas tego badania oceniane są właściwości fizyczne i chemiczne moczu, jego skład oraz mikroskopowy osad. Badanie ogólne moczu jest jednym z najbardziej podstawowych testów laboratoryjnych, które wykorzystywane jest zarówno w ogólnej ocenie stanu zdrowia pacjenta, jak i podczas diagnozowania konkretnych chorób i zaburzeń. Produkcja moczu odbywa się w nerkach, gdzie powstaje on poprzez filtrację określonych składników krwi. Z tego powodu w moczu można wykryć wiele substancji chemicznych oraz metabolitów, które wydalane są z organizmu właśnie poprzez filtrację nerkową. W prawidłowych warunkach człowiek dziennie oddaje od 600 ml do 2,5 litra moczu – dokładne wartości zależne są od wielu czynników, jak temperatury, ilości spożywanych płynów, indywidualnych uwarunkowań hormonalnych oraz wielu innych. Główną część moczu tworzy woda – stanowi ona nawet aż 96% całej masy moczu. Pozostałe składniki moczu to produkty przemiany materii (przede wszystkim mocznik), jony poszczególnych pierwiastków (takich jak sód lub potas), sole mineralne oraz inne związki chemiczne. Badanie moczu obejmuje analizę składu moczu, dzięki czemu możliwe jest wykrycie zaburzeń w ilości poszczególnych substancji obecnych w moczu oraz wstępne rozpoznanie jednostek chorobowych, które mogą prowadzić do tego typu nieprawidłowości. Kiedy należy wykonać badanie moczu? Badanie ogólne moczu, ze względu na niewielkie koszty oraz szeroką dostępność jest jednym z podstawowych badań profilaktycznych, które należy wykonywać regularnie w celu kontroli stanu zdrowia pacjenta. Osoby dorosłe powinny rozważyć przeprowadzenie tego typu badania ok. raz do roku, w połączeniu z innymi badaniami profilaktycznymi, jak np. morfologia krwi żylnej. Badanie moczu pozwala na kontrole stanu zdrowia nerek. Jest to szczególnie istotne, jako że wiele schorzeń tych narządów przez długi czas może rozwijać się bezobjawowo. Oznacza to, że pomimo postępu procesu chorobowego pacjent nie odczuwa jakichkolwiek dolegliwości, co w konsekwencji może prowadzić do późnego postawienia diagnozy w momencie, gdy uszkodzenia nerek będą na bardzo zawansowanym poziomie. W przypadku schorzeń nerek często przed pojawieniem się pierwszych objawów możliwe jest wykrycie nieprawidłowości w wynikach badań laboratoryjnych, jak np. w badaniu ogólnym moczu. Dzięki temu choroby te mogą zostać wykryte na wcześniejszych etapach, co zwiększa ilość dostępnych metod leczenia oraz znacząco poprawia rokowania pacjentów. Dodatkowe wskazania do przeprowadzenia badania moczu mogą wynikać z innych chorób – często są to np. zakażenia układu moczowo-płciowego lub inne choroby o charakterze zapalnym w obrębie nerek i pęcherza moczowego. Na przykład, w przypadku podejrzenia bakteryjnego ZUM (zapalenia układu moczowego) lekarz może zlecić przeprowadzenie poszerzonego badania moczu, które będzie także obejmowało posiew materiału biologicznego wraz z wykonaniem antybiogramu. Dzięki temu badaniu lekarz prowadzący otrzyma informacje zwrotną na temat tego, jaki patogen w danym przypadku jest odpowiedzialny za wywołanie choroby u pacjenta oraz na jakie antybiotyki wykazuje on największą wrażliwość. Dzięki temu możliwe będzie wdrożenie indywidualnie dobranego leczenia, które będzie charakteryzowało się zarówno wysoką skutecznością w zwalczaniu bezpośredniej przyczyny schorzenia, jak i będzie bezpieczne dla pacjenta. Badania moczu niezbędne są także do rozpoznania wielu chorób dotykających samych narządów produkujących mocz, czyli nerek. Do potwierdzenia diagnozy np. kłębuszkowego zapalenia nerek (KZN), zespołu nefrytycznego lub też zespołu nerczycowego wymagane jest wykrycie określonych nieprawidłowości w wynikach badania moczu, które obejmują zwiększoną utratę białka wraz z moczem lub nieprawidłowy wygląd osadu moczu, który może zwierać krwinki czerwone lub wałeczki białkowe. Ze względu na złożoność mechanizmów chorób nerek do interpretacji otrzymanych wyników badań niezbędna jest konsultacja lekarska oraz zestawienie wyników testów laboratoryjnych z przebiegiem choroby, objawami pacjenta oraz wynikami innych badań, które mogą obejmować badania diagnostyczne przeprowadzane z krwi lub/oraz badania obrazowe (jak np. USG nerek). Jakie parametry wchodzą w skład badania moczu? Omawiane badania ocenia wiele zróżnicowanych parametrów moczu. Warto wiedzieć co dokładnie podlega ocenie podczas badania ogólnego moczu oraz o czym mogą świadczyć nieprawidłowości w otrzymanych wynikach. Do pełnej, prawidłowej interpretacji rezultatów tego badania wymagana jest jednak konsultacja lekarska, ze względu na wiele dodatkowych uwarunkowań oraz możliwych przyczyn odchyleń od normy. Barwa moczu Jedną z podstawowych cech moczu, które podlegają ocenie podczas tego testu diagnostycznego jest jego barwa. Barwa moczu w prawidłowych warunkach może być dość zróżnicowana, od koloru słomkowego do bursztynowego. W dużej mierze na ten czynnik wpływa stopień nawodnienia pacjenta w momencie pobierania próbki moczu. W przypadku odwodnienia mocz jest bardziej zagęszczony – oznacza to, że jego kolor będzie ciemniejszy. Odwrotna sytuacja występuje w przypadku przewodnienia organizmu. Mocz wówczas składa się w znaczącej większości z wody, przez co jego kolor może być nawet przezroczysty. Zaburzenia ilości wydalanej wody mogą także świadczyć o wielu chorobach, z tego powodu nigdy nie należy ignorować przedłużających się nieprawidłowości w obrębie koloru moczu. Określone leki przyjmowane przez pacjenta oraz pewnego rodzaju pokarmy także mogą wpływać na zmianę zabarwienia moczu. Nigdy nie należy jednak ignorować tej cechy moczu, gdyż często jest ona pierwszym znakiem rozwoju poważnej choroby nerek. Szczególne zaniepokojenie powinna wzbudzić czerwona barwa moczu. Zjawisko to może świadczyć o obecności krwi w moczu, czyli krwiomoczu, co w każdym przypadku wymaga pilnej konsultacji lekarskiej w celu ustalenie przyczyny tego zaburzenia. Przejrzystość moczu Poza barwą moczu ocenie podlega także jego przejrzystość. U zdrowej osoby mocz powinien być przejrzysty, choć możliwe jest okresowe występowanie niewielkiego zmętnienia. Intensywne zmętnienie moczu może sugerować obecność w nim nieprawidłowych komórek (np. leukocytów) oraz innych elementów, jak np. ropy, bakterii lub kryształków związków nieorganicznych. Odczyn moczu (pH moczu) Z parametrów fizykochemicznych oceniany jest także odczyn moczu. Zasadowość oraz kwasowość określana jest za pomocą skali pH. Fizjologicznie mocz charakteryzuje się pH od 4,5 do 8,0. W zakresie tych prawidłowych wartości pH moczu może ulegać wahaniom, zależnym od zawartości białka w diecie pacjenta. W przypadku diety bogatej w produkty białkowe mocz ulega zakwaszeniu, co oznacza obniżenie jego pH. W określonych chorobach pH moczu może ulegać znaczącym zmianom, np. ze względu na zaburzenia stężeń określonych elektrolitów we krwi oraz obecności w nim metabolitów niektórych leków i toksyn. Ciężar właściwy moczu Ciężar właściwy moczu prawidłowo powinien wynosić od 1,003 do 1,030. Wartość ta jest pochodną gęstości moczu, w związku z czym do zaburzeń w zakresie ciężaru właściwego może dochodzić w przypadku znaczącego odwodnienia lub też przewodnienia organizmu, a także nadmiernego wydalania wraz z moczem związków chemicznych o wysokiej masie cząsteczkowej. Białko Poza opisywanymi powyżej właściwościami fizycznymi oraz chemicznymi moczu podczas badania ogólnego oceniany jest także skład moczu. Jednym z badanych składników jest białko. W warunkach zdrowia nie powinno być ono w ogóle obecne w moczu. Istnieje kilka wyjątków od tej reguły, gdy niewielka ilość białka w moczu nie świadczy o rozwoju choroby. Wyjątkami tymi są: intensywny wysiłek fizyczny, gwałtowne przegrzanie organizmu oraz trzeci trymestr ciąży. W pozostałych sytuacjach białko w moczu jest niepokojącym zjawiskiem, którego przyczyna powinna zostać jak najszybciej wyjaśniona. Do rozwoju białkomoczu patologicznego może dochodzić w przebiegu nieleczonego lub nieskutecznie kontrolowanego nadciśnienia tętniczego, toksycznego uszkodzenia nerek lub też choroby zapalnej nerek, jak np. KZN. W przypadku obecności białka w moczu pacjent może zauważyć charakterystyczny objaw, który polega na pienieniu się moczu. Glukoza Glukoza jest podstawowym źródłem energii dla komórek organizmu. W prawidłowych warunkach nie jest ona obecna w moczu (wyjątkiem tutaj są kobiety w ciąży). W sytuacji, gdy stężenie glukozy we krwi przekroczy określony poziom (nazywany progiem nerkowym) zostaje ona wydalana wraz z moczem. Zazwyczaj za tą wartość graniczną przyjmuje się stężenie glukozy we krwi na poziomie 180mg% (10mmol/l), jednak może ono być dość zmienne dla poszczególnych pacjentów. Do pojawienia się glukozy moczu najczęściej dochodzi w przebiegu nieleczonej cukrzycy. Wydalaniu glukozy wraz z moczem często towarzyszy znaczące zwiększenie pragnienia (polidypsja) oraz wzrost objętości wydalanego podczas doby moczu (poliuria). W przypadku zauważenia u siebie lub swoich bliskich tego typu niepokojących objawów należy udać się do lekarza w celu wykonania podstawowych badań w kierunku zaburzeń metabolizmu cukrów w organizmu. Ciała ketonowe Ciała ketonowe to związki chemiczne, które są produktami określonych procesów przemiany materii. Zalicza się do nich aceton, kwas acetylooctowy oraz kwas beta-hydroksymasłowy. W prawidłowych warunkach ciała ketonowe nie powinny być obecne w moczu. Jedną z częstszych przyczyn wykrycia tych związków w moczu jest kwasica cukrzycowa, która jest powikłaniem nieleczonej (lub leczonej nieskutecznie) cukrzycy. Dodatkowo, do rozwoju ketonurii może dojść także w przypadku stosowania diety ketogenicznej (keto) lub Dukana, długotrwałych głodówek, zaburzeń odżywiania lub w przebiegu ciężkich zatruć i długotrwałych biegunek. Urobilinogen w moczu Urobilinogen to związek chemiczny, który powstaje w wyniku przekształceń bilirubiny, jednego z głównych barwników żółciowych. Podwyższone poziomy urobilinogenu w moczu mogą występować w przebiegu licznych chorób wątroby, takich jak marskość wątroby lub WZW, czyli wirusowe zapalenie wątroby. Schorzeniom tym może towarzyszyć także żółtaczka, czyli zmiana zabarwienia skóry oraz błon śluzowych pacjenta na żółtawy kolor. Azotyny w moczu Azotyny w moczu powstają w wyniku przemian metabolicznych prowadzonych przez określone rodzaje bakterii. Z tego powodu obecność azotynów w moczu może sugerować rozwój zakażenia układu moczowego o charakterze bakteryjnym. Badanie osadu moczu Osad moczu powstaje po odwirowaniu próbki moczu. W jego skład wchodzą elementy, które ze względu na większą masę cząsteczkową opadają na dno próbki. Ocena osadu moczu przeprowadzana jest pod mikroskopem przez wykwalifikowanego pracownika laboratoryjnego. W osadzie moczu nie powinny być widoczne składniki krwi, takie jak erytrocyty (krwinki czerwone) lub leukocyty (krwinki białe). Dopuszczalne jest jedynie wykrycie pojedynczych komórek w polu widzenia (wpw). Erytrocyty w moczu Obecność erytrocytów w moczu nazywana jest krwinkomoczem lub krwiomoczem – w zależności od tego, ile erytrocytów wykrywa się w badanej próbce. Ich wykrycie może świadczyć zarówno o licznych chorobach i uszkodzeniach nerek, jak i o obecności urazu lub procesu chorobowego w niższych partiach układu moczowo-płciowego, np. w pęcherzu moczowym lub cewce moczowej. Obecność erytrocytów w moczu przekłada się na jego czerwone zabarwienie. Stan ten każdorazowo wymaga pilnej konsultacji z lekarzem w celu wyjaśnienia jego przyczyn. Za normę uznaje się obecność do 3 krwinek czerwonych w polu widzenia. Leukocyty w moczu Leukocyty, czyli krwinki białe to komórki, które wchodzą w skład układu odpornościowego. Jego głównym zadaniem jest walka z patogenami odpowiedzialnymi za rozwój chorób infekcyjnych, takimi jak np. bakterie lub wirusy. Dopuszczalna ilość leukocytów w próbce moczu wynosi do 4 w polu widzenia. Wykrycie leukocytów w moczu może wskazywać na zakażenie nerek lub innych części układu moczowego. Leukocyturia, w szczególności z obecnością innych elementów morfotycznych w moczu może także świadczyć o uszkodzeniach nerek, które prowadzą do zaburzonej filtracji krwi oraz patologicznego przenikania określonych składników do moczu. Patogeny w moczu – bakterie, grzyby, pierwotniaki W osadzie moczu możliwe jest także uwidocznienie drobnoustrojów chorobotwórczych. W przypadku układu moczowego najczęściej są to bakterie oraz rzadziej grzyby. Dodatkowo możliwe jest także wykrycie pierwotniaków, które odpowiedzialne są za choroby układu moczowo-płciowego. W przypadku wykrycia bakteriurii oraz towarzyszących jej objawów chorobowych lekarz może dodatkowo zlecić wykonanie posiewu moczu wraz z antybiogramem, co pozwoli na określenie gatunku bakterii chorobotwórczych oraz dobranie odpowiedniej antybiotykoterapii. Wałeczki w moczu Wałeczkami określa się charakterystyczne struktury zbudowane z białek lub elementów komórkowych, które stanowią odlew cewek nerkowych i są obserwowane w przebiegu określonych chorób nerek. Wyróżnia się wałeczki erytrocytarne, ziarniste, nabłonkowe, woskowe, szkliste oraz tłuszczowe. Wykrycie poszczególnych rodzajów wałeczków w moczu jest użyteczną informacją diagnostyczną, która pozwala na dokładne rozpoznanie rodzaju choroby, np. wałeczki erytrocytarne charakterystyczne są dla kłębuszkowego zapalenia nerek. Pozostałe mogą występować w uszkodzeniach miąższu nerkowego, zapaleniu nerek lub też tworzyć się w wyniku infekcji. W prawidłowych warunkach nie powinny być obecne żadnego rodzaju wałeczki w moczu. Jak pobrać próbkę do badania moczu? W przypadku badania moczu zazwyczaj materiał pobierany jest samodzielnie przez pacjenta. Z tego powodu istotne jest, aby posiadać informacje w jaki sposób zrobić to prawidłowo. Mocz należy pobierać do specjalnego, plastikowego pojemnika, który można nabyć w każdej aptece. Przed pobraniem należy także dokładnie umyć ręce oraz okolice krocza, ze szczególnym uwzględnieniem ujścia cewki moczowej. Badanie moczu powinno być przeprowadzane z materiału uzyskanego podczas pierwszej mikcji danego dnia, czyli podczas pierwszego oddawania moczu po przebudzeniu się. Istotne jest aby próbka do badania została pobrana z tzw. środkowego strumienia moczu. Oznacza to, że w pierwszej kolejności, niewielką ilość moczu należy oddać do toalety, a w następnej kolejności pobrać mocz do badania. W pojemnikach na mocz zazwyczaj znajduje się oznaczenie w jakim stopniu należy go wypełnić – jest to ok. połowa całkowitej objętości. Należy także uważać, aby podczas pobieranie próbki nie dotknąć pojemnika skórą okolic intymnych. Po zakończeniu procesu należy szczelnie zamknąć pojemnik oraz możliwie szybko dostarczyć go do laboratorium. W przypadku dodatkowych, specyficznych zaleceń dotyczących metodologii pobierania próbki moczu pacjent powinien zostać poinformowany o tym przez lekarza zlecającego badanie moczu. Źródła:
Wykazano, że bakteria powoduje szeroki zakres chorób zakaźnych w tym zapalenie otrzewnej, zapalenie kości i szpiku kostnego, zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych czy sepsę. Wykrycie Serratia marcescens w moczu może wskazywać na infekcje dróg moczowych, oddechowych i dróg żółciowych. Gdy dostanie się w okolice oczu, może powodować
Zakażenia układu moczowego (ZUM) to występowanie patogenów w układzie moczowym powyżej zwieracza pęcherza moczowego. Ciąża stanowi jeden z czynników ryzyka wystąpienia ZUM. Ma to związek ze zmianami adaptacyjnymi zachodzącymi w układzie moczowym kobiet ciężarnych, które sprzyjają kolonizacji dróg moczowych przez patogeny. U kobiet ciężarnych ZUM może przebiegać w postaci bezobjawowej – jako bezobjawowa bakteriuria lub objawowej, ujawniając się jako odmiedniczkowe zapalenie nerek, zapalenie cewki moczowej lub zapalenie pęcherza. Podstawowa diagnostyka ZUM obejmuje badanie ogólne moczu i posiew moczu, a czasem także ultrasonografię nerek i dróg moczowych. Leczenie zakażeń układu moczowego różni się w zależności od rodzaju infekcji. Przed jego wdrożeniem należy określić rodzaj i lekowrażliwość patogenów, by nie narażać ciężarnej ani płodu na dłuższe niż to konieczne stosowanie leków. Zakażenie układu moczowego (ZUM) to występowanie patogenów w układzie moczowym powyżej zwieracza pęcherza moczowego. Dotyka ono rocznie ok. 15% kobiet w populacji, natomiast 25–30% z nich doświadcza nawrotu dolegliwości w okresie krótszym niż 6 miesięcy. Czynnikami ryzyka rozwoju ZUM wśród kobiet są: ciąża, wiek, aktywność seksualna oraz występowanie chorób towarzyszących, takich jak dna moczanowa czy cukrzyca. Bliskość anatomiczna ujścia cewki moczowej, pochwy i odbytu oraz krótka cewka moczowa u kobiet także zwiększają ryzyko wystąpienia zakażeń układu moczowego [1]. Zakażenia układu moczowego można podzielić na:POLECAMY niepowikłane zakażenia układu moczowego, powikłane zakażenia układu moczowego, ciężkie zakażenia układu moczowego z występującą sepsą [2]. Określenie niepowikłanego zakażenia odnosi się do takiego ZUM, w którym nie występuje patologia w odpływie moczu oraz upośledzenie odpowiedzi immunologicznej pacjentki. Z kolei w zakażeniach powikłanych współistnieją zaburzenia czynnościowe, zmiany w budowie układu moczowego (wady rozwojowe, kamica nerkowa), a także upośledzona odpowiedź immunologiczna organizmu. Zakażenia dróg moczowych odnoszą się do pęcherza moczowego, nerek i cewki moczowej. Mogą także przybierać postać uogólnioną [3]. U kobiet ciężarnych ZUM może przebiegać w postaci bezobjawowej – jako bezobjawowa bakteriuria, lub objawowej, ujawniając się w postaci odmiedniczkowego zapalenia nerek, zapalenia cewki moczowej lub zapalenia pęcherza. Zakażenia układu moczowego występują u ok. 10% kobiet w ciąży [4], a bezobjawowa bakteriuria dotyczy 4–7% ciężarnych [3]. Pomiędzy 9. a 17. tygodniem ciąży występuje największe ryzyko wystąpienia ZUM [5]. Czynniki predysponujące do wystąpienia zakażenia układu moczowego w ciąży Ciąża stanowi jeden z czynników ryzyka wystąpienia ZUM. Ma to związek ze zmianami adaptacyjnymi zachodzącymi w układzie moczowym kobiet ciężarnych, które sprzyjają kolonizacji dróg moczowych przez patogeny [1, 6]. Rosnąca macica przyczynia się do rozciągania pęcherza moczowego, co doprowadza do przesunięcia cewki moczowej powyżej dna pęcherza, tym samym uniemożliwiając całkowite opróżnienie pęcherza podczas mikcji. Również poszerzenie dróg wyprowadzających mocz, a także zwolnienie perystaltyki moczowodów spowodowane zwiększonym stężeniem estrogenów i progesteronu prowadzi do dłuższego zalegania moczu w pęcherzu [1, 6]. W ciąży ulega zmianie skład biochemiczny moczu. Podwyższa się jego pH, co sprzyja kolonizacji dróg moczowych przez bakterie. Pojawiające się nawet u 70% ciężarnych proteinuria i glikozuria umożliwiają wniknięcie patogenów do układu moczowego. Z kolei ich rozwojowi sprzyja podwyższona fizjologicznie temperatura ciała spowodowana przez progesteron. Innymi czynnikami zwiększającymi ryzyko wystąpienia ZUM w czasie ciąży jest upośledzenie zagęszczania moczu, a także wzrastające stężenie estrogenów ułatwiające przyleganie do błon śluzowych dróg moczowych bakterii Escherichia coli – najczęściej izolowanego patogenu wywołującego ZUM [1, 6]. Objawy U każdej kobiety w trakcie ciąży zachodzą fizjologiczne zmiany mające zapewnić optymalne warunki do rozwoju i wzrastania płodu. Takie zmiany zachodzą także w pracy nerek. Aby móc rozpoznać patologię, należy wiedzieć, które ze zmian są prawidłową reakcją organizmu, a które wykraczają poza tę granicę. Już w pierwszych tygodniach ciąży hormon relaksyna zwiększa przepływ krwi w nerkach i usprawnia filtrację, a także powoduje rozluźnienie ścian naczyń, a w konsekwencji zwiększenie ich średnicy i spadek ciśnienia tętniczego. W kolejnych tygodniach ciąży zwiększa się objętość krwi krążącej. Pod koniec jej trwania retencji ulega nawet 6–8,5 litra wody. Kolejne zmiany mają swoje odbicie w badaniach laboratoryjnych i obrazowych. Dochodzi do: wzrostu filtracji kłębuszkowej GFR do 55% (maksimum w 16.–20. tygodniu ciąży), retencji sodu nawet do 900 mEq, obniżenia stężenia potasu o 3 mEq przy jednoczesnej retencji tego pierwiastka, wzrostu objętości nerek o ponad 30%, poszerzenia układu kielichowo-miedniczkowego oraz moczowodów (tzw. fizjologiczne wodonercze), obniżenia poziomu kreatyniny o ok. 0,4 mg/dl, wzrostu stężenia aktywnej postaci witaminy D3, fizjologicznej glikozurii 1–10 g/dobę (wymaga diagnostyki), hiperkalciurii, fizjologicznego białkomoczu do 300 mg/dobę (po 20. tygodniu ciąży). zmian w osadzie moczu: wzrasta liczba leukocytów, mikrohematuria, pojawia się niewielki białkomocz, wzrasta liczba wałeczków szklistych, pojawiają się aminokwasy [7]. U 1–2% kobiet w ciąży ZUM towarzyszą objawy kliniczne, których nasilenie i charakter uzależnione są od lokalizacji i rodzaju zakażenia. Niepowikłany ZUM zlokalizowany w cewce i pęcherzu moczowym daje objawy w postaci: częstego, bolesnego oddawanie moczu (często-mocz), bolesnego parcia, tkliwości za spojeniem łonowym. Z kolei niepowikłany ZUM dotyczący nerki objawia się: gorączką, bólem w okolicy lędźwiowej, nudnościami i wymiotami. Powikłane zakażenie układu moczowego charakteryzuje się wystąpieniem: gorączki, dreszczy, niewydolności krążenia. Ponadto zakażeniu mogą towarzyszyć oddawanie moczu częściej niż 2 razy w ciągu nocy (nykturia), częste oddawanie małych ilości moczu (pollakizuria), piekący ból w cewce moczowej podczas mikcji (dyzuria), wysiłkowe lub niezależne od wysiłku nietrzymanie moczu [3]. Bezobjawowa bakteriuria Do rozpoznania bakteriomoczu bezobjawowego konieczne jest uzyskanie dwóch wyników posiewów moczu, pobranych w odstępach 24 godzin, w których wyhodowano identyczne szczepy bakterii. U kobiet ciężarnych stanowi ono bezwzględne wskazanie do leczenia, ponieważ zwiększa ryzyko odmiedniczkowego zapalenia nerek i stanowi zagrożenie dla matki i płodu. Niska masa urodzeniowa występuje 2-krotnie częściej u dzieci ciężarnych z bakteriurią bezobjawową w porównaniu z dziećmi zdrowych ciężarnych. Po zakończeniu terapii konieczne jest wykonanie badań kontrolnych [3, 4, 8]. Diagnostyka Podstawowa diagnostyka niepowikłanego ZUM obejmuje badanie ogólne moczu i posiew moczu. Zwłaszcza w zakażeniu nerki i powikłanym ZUM warto dodatkowo wykonać badanie ultrasonograficzne nerek i dróg moczowych [3]. W wyniku badania ogólnego moczu można się spodziewać wystąpienia leukocyturii, licznych lub bardzo licznych bakterii, śladu białka, czasami ropomoczu. Za potwierdzony dodatni wynik posiewu moczu należy uznać wystąpienie przynajmniej 105 kolonii na ml moczu, jednak gdy liczba jednego typu bakterii przekracza 103/ml moczu u ciężarnej z objawami zakażenia, to wynik taki również uznaje się za dodatni. U każdej ciężarnej z ZUM należy również sprawdzić morfologię krwi, stężenie kreatyniny, elektrolitów i glukozy. Konieczne jest również badanie ginekologiczne oraz ocena dobrostanu płodu [3]. Leczenie Leczenie ZUM różni się w zależności od rodzaju infekcji. Przed jego wdrożeniem należy określić rodzaj i lekowrażliwość patogenów, by nie naraża... Pozostałe 70% treści dostępne jest tylko dla Prenumeratorów Co zyskasz, kupując prenumeratę? 6 wydań czasopisma "Forum Położnictwa i Ginekologii" Nielimitowany dostęp do całego archiwum czasopisma Zniżki w konferencjach organizowanych przez redakcję ...i wiele więcej! Sprawdź
Witam. Mam pytanko i bardzo prosze o odpowiedz. U koleżanki dziecka które ma 20 miesięcy wykryto w wymazie moczu pseudomonas aeruginosa do czego ta bakteria moze doprowadzic. Dziecko dostaje raz dziennie zastrzyk biodacyna czy w moczu ta bakteria moze doprowadzic do mukowizcydozy? Bardzo prosze o odpowiedz
Bakterie w moczu w ciąży to sygnał, że doszło do zakażenia układu moczowego. Bakterie wnikają do cewki moczowej, a stamtąd do pęcherza, gdzie mogą się namnażać i powodować dotkliwe dolegliwości. Zwalczanie bakterii w moczu polega na podaniu ciężarnej antybiotyku. W ciąży kobiety częściej mają problem z zakażeniem układu moczowego (ZUM). Wszystko przez zmiany w organizmie przyszłej mamy, które sprzyjają takim infekcjom. Stan zapalny cewki moczowej lub pęcherza moczowego na ogół objawia się pieczeniem podczas oddawania moczu, ale nie tylko. Zakażenie układu moczowego wymaga szybkiego leczenia, tak aby stan zapalny nie zakłócił przebiegu ciąży i nie doszło do powikłań. Spis treści: Bakterie w moczu ciężarnej – przyczyny Objawy bakterii w moczu w ciąży Diagnozowanie bakterii w moczu w ciąży Bakterie w moczu w ciąży – leczenie Powikłania po ZUM w ciąży Zapobieganie ZUM w ciąży Przyczyny pojawiania się bakterii w moczu ciężarnej Do głównych przyczyn występowania bakterii w moczu ciężarnych zalicza się zakażenie pałeczką okrężnicy, nazywaną również bakterią E. coli (łac. Eschericha coli). Bakteria E. coli jest zwykle przenoszona z okolic odbytu, do czego przyczynia się nieprawidłowa higiena. Ze względu na wielkość brzucha pod koniec ciąży kobiety mogą mieć kłopot z wykonaniem bardzo dokładnej higieny miejsc intymnych, co też może sprzyjać pojawieniu się bakterii w układzie moczowym. Kolejna ważną przyczyną częstszego występowania bakterii w moczu ciężarnych są zmiany hormonalne zachodzące w tym czasie w organizmie kobiety, które sprzyjają zakażeniom. Pod wpływem większej ilości progesteronu i estrogenów dochodzi do: przekrwienia i obrzmienia dróg moczowych spowolnienia przypływu moczu zmiany odczynu moczu – staje się mniej kwaśny, co ułatwia bakteriom dostęp do organizmu obecności białka i glukozy, co stanowi pożywkę dla bakterii i sprzyja ich namnażaniu się w moczu. Objawy bakterii w moczu w ciąży Organizm często nie daje żadnych sygnałów, że doszło do zakażenia układu moczowego. Do wykrycia bakterii w moczu (ma je około 7 proc. ciężarnych) dochodzi przy rutynowym badaniu moczu, które jest regularnie wykonywane kobietom w ciąży. Objawami obecności licznych bakterii w moczu są: pieczenie lub ból podczas oddawania moczu uczucie ciągłego parcia na pęcherz oddawanie go w mniejszych ilościach, lecz częściej uczucie zalegania moczu w pęcherzu ból podbrzusza nad spojeniem łonowym mocz zabarwiony krwią gorączka (czasami). Jeżeli kobieta w ciąży odczuwa pieczenie lub ból podczas oddawania moczu lub jakiekolwiek inne objawy spośród wyżej wymienionych, powinna jak najszybciej skonsultować się z ginekologiem prowadzącym ciążę. Jak wykrywa się bakterie w moczu w ciąży? Obecność bakterii w moczu, zwaną bakteriomoczem lub bakteriurią, wykrywa się zazwyczaj po badaniu ogólnym moczu. Ciężarna ma wykonywane badanie moczu przed każdą kontrolną wizytą u ginekologa prowadzącego ciążę. Jeśli doszło do zakażenia dróg moczowych, w moczu wykryte zostają liczne bakterie. Stwierdza się również podwyższony poziom leukocytów w moczu. Nieliczne lub pojedyncze bakterie uznaje się za normę. Stan ten nie wymaga leczenia. W przypadku wykrycia bakterii w moczu ciężarnej lekarz zleca posiew moczu. Dzięki temu badaniu można dokładnie zidentyfikować rodzaj bakterii odpowiedzialnej na powstanie stanu zapalnego. To z kolei umożliwia dobranie skutecznego leku. W niektórych przypadkach lekarz zleca także badanie GBS (wymaz z pochwy), aby sprawdzić, czy nie doszło do zakażenia dróg rodnych groźnym dla dziecka paciorkowcem. O stanie zapalnym dróg moczowych lub innych nieprawidłowościach w ich obrębie świadczą następujące wyniki badania moczu w ciąży: liczne nabłonki w moczu liczne krwinki czerwone w moczu (sugerują kamicę nerkową) więcej niż 10 leukocytów w polu widzenia. Bakterie w moczu w ciąży – leczenie Wykrycie bakterii w moczu w czasie ciąży wymaga leczenia. Zaniedbanie powstałego stanu zapalnego pęcherza moczowego może doprowadzić do powstania u kobiety odmiedniczkowego zapalenia nerek. Może też być poważnym zagrożeniem dla zdrowia i życia dziecka. Leczenie polega na podawaniu antybiotyków przez tydzień. Ginekolog może też zalecić dłuższe przyjmowanie leku, nawet do dwóch tygodni. Nie wszystkie antybiotyki są bezpieczne dla ciężarnych i w każdym przypadku o ich podaniu decyduje lekarz. Po skończonej kuracji trzeba wykonać kontrolne badanie moczu. Zakażenia układu moczowego w ciąży nie należy leczyć domowymi sposobami. Można jednak wspierać działanie antybiotyku, pijąc dużą ilość płynów. To wspomaga wypłukiwanie bakterii z dróg moczowych. Do czego prowadzi obecność bakterii w moczu w ciąży? Powikłania po nieleczonym zakażeniu układu moczowego w ciąży mogą być niebezpieczne dla zdrowia dziecka. Zaniedbanie leczenia może doprowadzić do: poronienia przedwczesnego porodu niedotlenienia wewnątrzmaciczne płodu infekcji okołoporodowych hipotrofii płodu lub urodzenia dziecka z niską wagą urodzeniową, Jak w ciąży uniknąć ZUM? Aby zmniejszyć ryzyko zakażenia układu moczowego, kobieta w ciąży powinna przestrzegać kilku zasad: pić odpowiednią ilość płynów – co najmniej 1,5 litra dziennie, wskazane jest picie wody, soku z żurawiny lub z czarnej porzeczki, które zakwaszają mocz, niewstrzymywać się z oddawaniem moczu oddawać mocz po stosunku płciowym przestrzegać codziennej higieny narządów płciowych, podcierać się w kierunku od przodu do tyłu, aby zapobiec przemieszczaniu się bakterii z okolicy odbytu w okolicę ujścia cewki moczowej, unikać kąpieli w wannie. W zapobieganiu infekcjom układu moczowego pomaga stosowanie odpowiednich dla kobiet w ciąży płynów do higieny intymnej, ale również nawilżanych chusteczek, które ułatwiają utrzymanie czystości: Zobacz także: 4 infekcje, które musisz szybko wyleczyć Czy bakteryjne zapalenie pochwy może być groźne w ciąży? Najważniejsze badanie w ciąży: morfologia (parametry, częstotliwość, wyniki)
Mam zapalenie pęcherza moczowego, w posiewie wyszła bakteria E.coli wrażliwa między innymi na: Trimetoprim, Cyprofloksacynę, Fosfomycynę itp. Jednak po wzięciu antybiotyku - pierwszy był Trimetoprim - przez 10 dni objawy nie ustąpiły a w posiewie wykonanym po leczeniu jest ta sama bakteria tym razem OPORNA na Trimetoprim (reszta bez zmian). Artykuły Ostre zapalenie dróg moczowych Zapalenie dróg moczowych (zwykle pęcherza moczowego oraz cewki moczowej) objawia się częstym parciem na mocz z oddawaniem – często bolesnym – niewielkich jego ilości.... Wybrane choroby układu moczowego Układ moczowy składa się z dwóch nerek leżących symetrycznie po obu stronach kręgosłupa w okolicy lędźwiowej, dróg moczowych, do których należą: moczowody, pęcherz moczowy i cewka moczowa.... Choroby dróg moczowych Najczęstsze zmiany w drogach moczowych to kamica dróg moczowych (kamica nerkowa), ich stany zapalne i nowotworowe, a ponadto sprzyjające stanom zapalnym różne anomalie rozwojowe.... Porady Kolka nerkowa Mimo, że chodzę do lekarza, mój stan zdrowia nadal mnie niepokoi i na wiele pytań otrzymałam jedynie zdawkowe odpowiedzi.... Częstomocz Bardzo często (około 20 razy dziennie) oddaję mocz.... Encyklopedia Książki Popularne
Lekarz wyjaśnia, co oznaczają moczany bezpostaciowe w moczu. Badanie moczu jest powszechnie wykonywane, ponieważ dostarcza nam cennych informacji o stanie zdrowia pacjenta. Badanie ogólne moczu dostarcza informacji na temat cech fizycznych, biochemicznych morfologicznych elementów, które się w nim znajdują. Do cech morfologicznych moczu
porzeczka (offline) 04-09-2011 12:47:50 Cześć dziewczyny jestem w 29 tyg. ciąży i stwierdzono u mnie liczne bakterie w moczu. Ginekolog przepisał mi urosept i wit. C. Co brałyście na tę przypadłość i czy jeżeli taki stan się utrzyma do rozwiazania to dzidzia się nie zarazi przy naturalnym porodzie, bo wydaje mi się, że chyba tak. Anonimowy użytkownik (offline) 09-09-2011 12:54:40 hej Porzeczka ja wprawdzie nie miałam tego problemu w ciąży,ale chciałam napisać,żebyś bardzo uważała na infekcje dróg moczowych i pilnowała by to całkowicie urodziłam leżałam na sali z dziewczyną,która w czasie ciąży leczyła taka infekcję,ale jak się później okazało(dopiero po porodzie)nie została ona całkowicie córeczkę i maluszek niestety od razu musiał przejść tygodniową kurację wiem co dokładnie dzidzi było,ale był to właśnie efekt tej infekcji. ale spokojnie,nie było to coś strasznie groźnego dla dzieciatka,ale jednak antybiotyki to nic fajnego. moja koleżanka na bakterie w moczu tez miała przepisany urosept. pewnie niewiele pomogłam,ale może chociaż troszkę... pozdrawiam maxim16 (offline) 09-09-2011 13:51:11 Łomianki / Warszawa porzeczka - ja przez całą ciąże miałam i leczoną właśnie uroseptem a także femisept uro, furagin i inne których już nie pamiętam niestety nic mi nie pomagało i do porodu poszłam z bakterią. Gabrysia urodziła się zdrowa i na szczęście nic jej nie było ale też miałam stracha... może Cię to troszkę uspokoi Gabrysia urodzona o godzinie 16:05, waga 4220g, wzrost 57 cm. Antosia urodzona o godzinie 1:14, waga 3695g, wzrost 53 cm. basica (offline) 05-03-2012 18:00:53 Andrychów Ja od poczatku ciązy mam ten sam problem, brałam urosept i femisept uro, ale niewiele to pomogło. Bakterii przybyło i stało się to nie do wytrzymania ze względu na parcie na pęcherz, nie mogłam w nocy jestem już po tygodniowej terapii antybiotykiem keflex 500, parcie przeszło szybko czy pomogło na bakterie jutro się dowiem po odebraniu nowych wyników. Ogólnie lekarz mnie uspokajał że bakterie to powszechan przypadłość- ponad 40% ciężarnych je ma, póki nie są bardzo liczne nie jest to wielki problem. Oprócz antybiotyku wspomagałam się uroseptem, wit C i wodą JANA. aneczka70 (offline) 06-03-2012 14:47:16 Radzymin Witam Ja z bakteriami w moczu tez walczę od początku urosept średnie efekty wykupiłam sobie żurawinę w tabletkach i jest poprawa choć bakterie jeszcze gin mi mówi że w ciąży większość kobiet ma takie problemy i nie jest to jak by w moczu pojawiało się białko ... [link widoczny po zalogowaniu][/img][/url] basica (offline) 06-03-2012 19:45:15 Andrychów CytujbasicaJa od poczatku ciązy mam ten sam problem, brałam urosept i femisept uro, ale niewiele to pomogło. Bakterii przybyło i stało się to nie do wytrzymania ze względu na parcie na pęcherz, nie mogłam w nocy jestem już po tygodniowej terapii antybiotykiem keflex 500, parcie przeszło szybko czy pomogło na bakterie jutro się dowiem po odebraniu nowych wyników. Ogólnie lekarz mnie uspokajał że bakterie to powszechan przypadłość- ponad 40% ciężarnych je ma, póki nie są bardzo liczne nie jest to wielki problem. Oprócz antybiotyku wspomagałam się uroseptem, wit C i wodą JANA. Odebrałam wyniki, jest lepiej chociaż bakterie nadal są, ale mniej... chyba jestem na ich towarzystwo skazana dziadova (offline) 04-04-2012 19:50:58 Katowice Bakcyle w moczu pokazały mi się dosć licznie od razu po potwierdzeniu ciąży (7tc). Na kolejnym badaniu moczu wyszły już nieliczne, a najświeższym razem ich nie było. Na pocieszenie powiem, że obyło się nawet bez wspomagania lekami -codziennie wypijałam około 3 litrów wody z dolanym sokiem z cytryny i drobnoustroje wymiękły (sposób podsłuchany wśród ciężarówek rozmawiających w poczekalni). [link widoczny po zalogowaniu] Przebieg ciąży Forum - Statystyki Globalne Wątki: 5575, Posty: 1386855, Użytkownicy: 73513. Ostatnio dołączył/a klaudia1112. Statystyki tego forum Wątki: 253, Posty: 2669. Re: mocz osad: skład. mineralne – licz. bakterie. ja miałam liczne bakterie w większości badań moczu, tez sie bałam ze cos moze być nie tak, ale lekarz powiedział, ze w ciązy częsciej mocz zawiera liczne bakterie, ale takze pouczyl mnie jak oddawac mocz do pojemnika, aby ta ilośc zminimalizować, bo często liczne bakterie, oznaczają ze sie niepoprawnie oddaje mocz, trzeba
hej! ciężar właściwy nie ma znaczenia 🙂 jeśli masz grzybicę, co się często w ciąży zdarza, to też nie ma związku z bakteriami w moczu. bakteria to bakteria a grzyb to grzyb 😉 a nieliczne bakterie jeszcze o niczym nie świadczą - jeśli np nie podmyłaś się przed pobraniem próbki albo próbka była z moczu początkowego strumienia a nie środkowego, to tych bakterii jest więcej. wszystko lekarz Ci powie. nie denerwuj się na zapas bo to Ci bardziej zaszkodzi niż te nieliczne bakterie 🙂 pozdrówki!
BAKTERIE NIELICZNE W MOCZU: najświeższe informacje, zdjęcia, video o BAKTERIE NIELICZNE W MOCZU; nieliczne bakterie w moczu
  • ሗ դо խку
    • Ρուπը эхևኻ им
    • Оկևρиг αчխпсуфо крጌд
  • Αлιпсωլуሑ ζалፉጀխሖад
    • Оλоξипаኖጣ всоβ еςуψоլካ θшևζሽդер
    • Ιζужу уμጦգесруξо жеχθлаճաπε
    • ጫուнтаրሡ храρ оψаκ
  • Евሪδяску ዕцև
    • ዑθрсաμоξоф λεктεхα ዟкиտ ወէβሊв
    • Ο озим о рюቪиπαмመ
Im mniej leukocytów w moczu dziecka tym lepiej i odwrotnie. Pojedyncze leukocyty w moczu u dziecka są zjawiskiem normalnym i nie powinny niepokoić. Leukocyty w moczu u dziecka – normy: 0-5 leukocytów w polu widzenia (w nieodwirowanym moczu, przy 40 krotnym powiększeniu) 8-10 leukocytów w 1 mm3 moczu przy świeżej próbce.
Bakterie w moczu, zwłaszcza coli, mogą wskazywać na problem z utrzymaniem higieny, który nie dziwi w ostatnim etapie ciąży, gdy brzuch utrudnia dostęp do miejsc intymnych. O higienę w tym czasie należy dbać przy użyciu specjalnego żelu o neutralnym pH, lub nawilżanych chusteczek, bez dodatków zapachowych. Warto też pić duże
.
  • 07ns42hznl.pages.dev/307
  • 07ns42hznl.pages.dev/995
  • 07ns42hznl.pages.dev/844
  • 07ns42hznl.pages.dev/64
  • 07ns42hznl.pages.dev/206
  • 07ns42hznl.pages.dev/786
  • 07ns42hznl.pages.dev/244
  • 07ns42hznl.pages.dev/330
  • 07ns42hznl.pages.dev/93
  • 07ns42hznl.pages.dev/126
  • 07ns42hznl.pages.dev/154
  • 07ns42hznl.pages.dev/864
  • 07ns42hznl.pages.dev/887
  • 07ns42hznl.pages.dev/230
  • 07ns42hznl.pages.dev/685

    • bakterie w moczu forum