🐨 Odszkodowanie Za Zlamanie W Niemczech

Odpowiedzialność lekarzy w Niemczech za błędy medyczne Problematykę odpowiedzialność lekarzy za błędy w Niemczech uregulowano Ustawą z dnia r. o prawach Pacjenta (BGBl. I S. 277), przedmiotową ustawą zmienioną również przepisy niemieckiego kodeksu cywilnego [Bürgerliches Gesetzbuch in der Fassung der Bekanntmachung vom 2. Januar 2002 (BGBl. I S. 42, 2909; 2003 I S. 738), das zuletzt durch Artikel 16 des Gesetzes vom 29. Juni 2015 (BGBl. I S. 1042) geändert worden ist; dost. poprzez dodatnie §630a i nast. W przypadku podejrzenia wystąpienia błędu lekarskiego w pierwszej kolejności można się zwrócić do kasy chorych, w której jest się ubezpieczonym. Kasa chorych ma ustawowy obowiązek zagwarantowania wsparcia i poradnictwa (przedsądowego) w przypadku wystąpienia błędu lekarskiego. Obowiązek ten również obejmuje sporządzenie opinii medycznej. Oczywiście trzeba dysponować dokumentacją medyczną. Powinno się również zawiadomić lekarza o wystąpieniu błędu. Nie jest wykluczonym, iż zaproponuje on polubowne zakończenie sprawy, gdyż lekarze mają obowiązek posiadania ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej. Zgłoszenie błędu lekarza do izby lekarskiej Jeżeli polubowne załatwienie sprawy z lekarzem nie jest możliwe, sprawę można skierować na drogę postępowania sądowego bądź zgłosić się do izby lekarskiej bądź izby lekarzy dentystów, przy której działają komisje biegłych i arbitraże. Postępowanie pozasądowe w izbie nie powoduje żadnych kosztów dla pacjenta. Warunkiem skorzystania z tej drogi jest to, by w sprawie nie został jeszcze złożony pozew. Komisje nie zajmują się również zdarzeniami, które miały miejsce na pięć lat wstecz przed złożeniem wniosku do komisji o wyjaśnienie sprawy. Postępowanie przed komisją przy izbie jest inicjowane na podstawie wniosku przy czym wniosek może złożyć zarówno pacjent jak i lekarz, wniosek musi być pisemny ale nie ma żadnych wymogów formalnych. Komisja składa się z jednego członka, który posiada kwalifikacje do pełnienia urzędu sędziego i co do zasady dwóch członków będących lekarzami, a przynajmniej jeden z takiej dziedziny, jak lekarz którego dotyczy zarzut popełnienia błędu. W przypadku złożenia wniosku komisja sprawdza, czy nie istnieją przeszkody do przeprowadzenia postępowania, jak przykładowo wspomniane już toczące się postępowanie sądowe. Wszyscy uczestnicy postępowania, a więc co do zasady lekarz i pacjent muszą wyrazić zgodę na przeprowadzenie postępowania przed komisją i arbitraż. Na kolejnym etapie postępowania komisji przeprowadza się postępowanie wyjaśniające, w ramach tego postępowania bada się dokumentację chorobową oraz zwalnia się lekarza z tajemnicy zawodowej w odniesieniu do tego przypadku. Roszczenia odszkodowawcze pacjenta w Niemczech Następnie sporządzana jest opinia po wcześniejszym dokonaniu wyboru biegłego i zleceniu mu wykonania opinii. Następnie opinia jest analizowana przez komisję. Po analizie komisja wydaje decyzję oraz rekomendację odnośnie odszkodowania z ubezpieczenia od odpowiedzialnością. Komisja ocenia w zasadzie samo działanie lekarza. Następnie sprawa w izbie trafia do arbitrażu. Arbitraż prowadzi jeden lekarz jako przewodniczący, jeden prawnik z kwalifikacjami sędziowskimi, mogą też brać udział inni lekarze. Tym razem w oparciu o opinię analizowany jest stan faktyczny i na podstawie opinii formułowana jest pisemna propozycja zakończenia sporu. W zasadzie na tym etapie oceniane i zajmowane jest stanowisko w kwestii roszczeń odszkodowawczych pacjenta i odpowiedzialności lekarza. Jeżeli to postępowanie nie przyniesie oczekiwanego rezultatu, to pozostaje wystąpić na drogę postępowania sądowego z roszczeniami cywilnymi. Pacjent występuje z pozwem, w którym może dochodzić odszkodowania oraz zadośćuczynienia. Pacjent co do zasady musi udowodnić, że szkoda była wynikiem działania lekarza. W przypadku wytoczenia powództwa, w aktualnym stanie prawnym, istnieje jednak szereg ułatwień dla pacjenta, które wprowadziła wspomniana ustawa o prawach pacjenta. W tym domniemanie błędu [§ 630h BGB]. Konieczność wykazania, że prowadzący uzyskał zgodę o której mowa w § 630 d BGB, oraz wyjaśnił pacjentowi wszelkie okoliczności przed wyrażeniem zgody, a także domniemanie, iż jeżeli prowadzący nie miał kwalifikacji do podjętej przez niego terapii, to brak kwalifikacji był przyczyną zgonu albo wystąpienia szkody na ciele albo zdrowiu. Jeśli masz podobny problem prawny, zadaj pytanie naszemu prawnikowi (przygotowujemy też pisma) w formularzu poniżej ▼▼▼ Zapytaj prawnika - porady prawne online .

Samochód osobowy kierowany przez sprawcę zdarzenia, którym jako pasażer podróżował nasz klient wpadł w poślizg i wjechał do rowu. Sprawca zdarzenia został ukarany przez policję za spowodowanie tego zdarzenia mandatem karnym. W zdarzeniu tym poszkodowany doznał uszczerbku na zdrowiu w postaci złamania kompresyjnego odcinka piersiowego kręgosłupa na poziomie Th2 i Th3 oraz skręcenia łokcia prawego. Bezpośrednio po zdarzeniu odczuwał ból w klatce piersiowej, po przyjeździe policji oraz ściągnięciu auta udał się na Szpitalny Oddział Ratunkowy. Wykonano mu wówczas m. in. badanie TK kręgosłupa szyjnego, piersiowego oraz klatki piersiowej i zobrazowano wówczas złamanie kompresyjne Th3. Następnie, podczas wizyty w Poradni Chirurgii Urazowo-Ortopedycznej oprócz złamania kompresyjnego Th3 stwierdzono u niego również stan po skręceniu łokcia prawego oraz zalecono mu noszenie gorsetu ortopedycznego przez okres 5 tygodni oraz stabilizatora przez 3 tygodnie. Na kolejnej wizycie kontrolnej opisano zrost złamania w RTG, wydano mu zwolnienie na lekarskie oraz zalecono rehabilitację. Następnie RTG kręgosłupa lędźwiowego L-S z dnia uwidoczniło u poszkodowanego nieznaczne pogłębienie lordozy lędźwiowej z bardziej poziomym ustawieniem kości krzyżowej, dyskretne zwężenie przestrzeni L4/5 oraz L5/S1 – podejrzenie dyskopatii oraz nieco węższe przestrzenie międzykręgowe w przedziałach tylnych. W kolejnych miesiącach opisano u niego nasilenie dolegliwości bólowych po powrocie do pracy. Zlecono MRI i wydano zwolnienie na kolejny okres. W wyniku badania MRI widoczny był u poszkodowanego stan po kompresyjnym złamaniu Th2 i Th3 bez ucisku na struktury nerwowe. Odnotowano również, że zakończono leczenie i rehabilitację. Poszkodowany udał się jednak jeszcze do poradni neurologicznej, gdzie odnotowano, że nadal zgłasza istnienie dolegliwości powypadkowych, jak również, że oczekuje na rehabilitację. W związku z doznanym urazem poszkodowany nie mógł swobodnie chodzić, schylać się, głęboko oddychać, bardzo cierpiał przy kaszlu i kichaniu, nie mógł wykonywać podstawowych czynności życia codziennego ponieważ towarzyszyły mu silne dolegliwości bólowe ze strony kręgosłupa, jak również skręconego łokcia. W związku z towarzyszącymi mu dolegliwościami, po wypadku nie był on w stanie powrócić już do wykonywanego zawodu betoniarza i zmuszony był do zakończenia stosunku pracy. Na zwolnieniach lekarskich w związku z doznanym urazem przebywał z przerwami przez okres aż 7 miesięcy. Obecnie przy współpracy z nami poszkodowany dochodzi należnych mu świadczeń, w tym wynagrodzenia utraconego wskutek długotrwałego zwolnienia.

odszkodowanie za zlamanie w niemczech