Do tej pory byłem uczulony na polskie kino i jeżeli na plakacie nie widniało nazwisko Smarzowski, każda produkcja była przeze mnie z góry skreślana. Od pewnego czasu zacząłem jednak nieco łaskawszym okiem spoglądać na polskich filmowców. Od mniej więcej 2-3 lat widzę, że zaczyna dziać się coś pozytywnego, a nasza kinematografia powoli wychodzi z dołka. Oczywiście w dalszym ciągu zdarzają się „dzieła”, które poziomem przyprawiają o solidny ból głowy, ale przeplatane są filmami naprawdę dobrymi. Obrazami, po których nie żałuję pieniędzy zostawionych w kinie. Jak na tym tle wypada nasz tegoroczny kandydat do Oscara – „80 milionów”? Zaskakująco dobrze! Dolny Śląsk, lata 80. Konflikt NSZZ „Solidarność” z komunistycznymi władzami zaostrza się. Na kilka dni przed wybuchem stanu wojennego trójka młodych działaczy postanawia wyprowadzić z jednego z wrocławskich banków 80 milionów złotych, zanim władza zablokuje związkowe konto. Muszę przyznać, że jestem szczerze zaskoczony. Spodziewałem się produkcji, w której wydarzenia polityczne po raz kolejny wejdą na pierwszy plan, a bohaterowie zostaną sprowadzeni do roli umęczonych postaci błąkających się gdzieś po ekranie i wygłaszających sztuczne dialogi. W tle dominować będzie kolor szary (w końcu to lata osiemdziesiąte), a wszechobecna zgnilizna i zepsucie będą na porządku dziennym. W skrócie: od samego patrzenia człowiek miałby ochotę popełnić samobójstwo. Tymczasem dostałem obraz bardzo optymistyczny, w którym polityka stanowi dobro komplementarne. Jest ważna, po części nakręca całą akcję, ale w żadnym wypadku nie wysuwa się na pierwszy plan. Raczej doskonale uzupełnia całość. Pomimo że film opowiada o problematycznym okresie, nie jest zniechęcający. Widać, że to czas przed wprowadzeniem stanu wojennego, że są kolejki, że jest szaro i brudno, ale nie jest przygnębiająco! Ludzie nie chodzą przygarbieni i zmęczeni, potrafią żartować i śmiać się, a to wprowadza widza w dobry nastrój, który nie odpuszcza go już do końca seansu. Wreszcie dostałem coś bez martyrologii i całej tej odpychającej otoczki, gdzie bohater musi mieć cierpienie wypisane na twarzy, żeby być wiarygodnym. A skoro o bohaterach mowa – aktorstwo w „80 milionach” jest więcej niż dobre. Świetnym posunięciem było umieszczenie rozpoznawalnych aktorów w drugoplanowych rolach, a tych mniej znanych na pierwszym planie. Stroiński, Baka, Frycz i Ferency stanowią znakomite uzupełnienie dla trójki młodych, którzy spisują się na ekranie naprawdę bardzo dobrze. Czeczot, Solarz i Makowski stworzyli pełnokrwiste postacie. Ideowców, mających ambicje i marzenia, a jednocześnie nie pozbawionych wad. Widać między nimi chemię i lekkość, dzięki czemu od razu zyskują naszą sympatię. Jednak tak naprawdę cały film kradnie Piotr Głowacki w roli Stanisława Sobczaka, oficera SB. Jego kreacja jest fenomenalna! Kiedy pojawia się na ekranie, ciężko oderwać od niego wzrok. Dykcja, sposób bycia, bezwzględność, inteligencja i poczucie humoru – wszystko to sprawia, że czeka się na każdą koleją scenę, w której się pojawi. Dostaje on także najlepsze dialogi w filmie – ostre, a jednocześnie śmieszne. Zaryzykuję nawet stwierdzenie, że tak soczystych i dobrze brzmiących przekleństw nie słyszałem w polskim kinie od czasu „Psów”, chociaż format i wymowa oczywiście są inne. Wspaniała kreacja i jeden z najjaśniejszych elementów filmu. Warto dodać, że strona techniczna stoi na bardzo wysokim poziomie. Świetne są zdjęcia, które przywołują lata 80., ale nie pławią się w szarości. Nie czuć również teatralności, co jest dosyć częste w polskich produkcjach, a końcowa sekwencja naprawdę robi wrażenie. Tłumy statystów, armatki wodne, z jednej strony związkowcy i zwykli ludzie, a z drugiej milicjanci, zaś wszystko to fantastycznie sfilmowane i okraszone muzyką zespołu Perfect. Doskonałym zabiegiem było wplecenie do montażu zdjęć z helikoptera oraz ujęć, w których widzimy spust migawki – dzięki temu mocniej przesiąkamy klimatem opowieści i uzmysławiamy sobie, w jakich czasach dzieje się akcja. Sam obraz nabiera również dynamizmu. Jaki jest więc „80 milionów”? Czy ma szansę na Oscara? Nie wiem, być może nie jest to jeszcze ten poziom. Wiem jednak, dlaczego został wytypowany, żeby nasz kraj reprezentować. To świetnie zrealizowany film z wciągającą historią i dobrym aktorstwem, okraszony kilkoma znakomitymi dialogami. Pozbawiony przygnębiającego klimatu minionej epoki, a jednocześnie przypominający o wydarzeniach, które zmieniły życie milionów polaków. Bardzo dobre polskie kino rozrywkowe. Zdecydowanie warte obejrzenia.

{"rate": {"id":"537460","linkUrl":"/film/80+milion%C3%B3w-2011-537460","alt":"80 milionów","imgUrl":" Solidarności próbują wypłacić z banku 80 milionów złotych, zanim Służba Bezpieczeństwa zablokuje konta opozycjonistów. Więcej Mniej {"tv":"/film/80+milion%C3%B3w-2011-537460/tv","cinema":"/film/80+milion%C3%B3w-2011-537460/showtimes/_cityName_"} {"linkA":"#unkown-link--stayAtHomePage--?ref=promo_stayAtHomeA","linkB":"#unkown-link--stayAtHomePage--?ref=promo_stayAtHomeB"} Dolny Śląsk, jesień 1981 roku. Po serii prowokacji SB, konfrontacja opozycji z komunistami wydaje się nieunikniona. Tuż przed ogłoszeniem stanu wojennego, młodzi działacze Solidarności postanawiają zagrać va banque i organizują brawurową akcję wyprowadzenia z wrocławskiego banku 80 milionów związkowych pieniędzy, zanim konto zostanieDolny Śląsk, jesień 1981 roku. Po serii prowokacji SB, konfrontacja opozycji z komunistami wydaje się nieunikniona. Tuż przed ogłoszeniem stanu wojennego, młodzi działacze Solidarności postanawiają zagrać va banque i organizują brawurową akcję wyprowadzenia z wrocławskiego banku 80 milionów związkowych pieniędzy, zanim konto zostanie zablokowane. Funkcjonariusze Służby Bezpieczeństwa podążają za nimi krok w krok. Rozpoczyna się pasjonująca rozgrywka, w którą zostają zaangażowani duchowni i... cinkciarze. Każda ze stron ma asy w rękawie. Zdjęcia do filmu powstały we Wrocławiu (Polska).Zdjęcia kręcone były od 4 września 2010 roku do 29 stycznia 2011 roku. W tym filmie błyszczał tak, że wszyscy inni aktorzy przy nim wyglądali jak tło, świetnie zagrana postać i wyjątkowy aktor ! Czekam na następny film z jego udziałem, gdyby nie on to pewnie bym nie dotrwała do końca. ojciec mi powiedział, że tytuł chcemy być sobą był nieprzypadkowy, bo ludzie zamiast tego śpiewali chcemy bić ZOMO, ot taka ciekawostka :) nie wiem czy ktoś zauważył że ale scena z Sonią która celuje pistoletem P99 Walther był dopiero produkowany od 1996 roku !!! . Akcja filmu dzieje się 1981 roku ! . i teraz zastanawiam się nie mają tych starszej wersji choćby repliki jeszcze łatwiej dostać , niby szczegół ale bardzo wpada w oczy Dziś na Tv Puls. Nie wiem, czy oglądać, język bohaterów typowy raczej dla Drogówki, a nie początku lat 80. Pamiętam te czasy - wtedy tyle się nie używało wulgaryzmów. Rozumiem, że to kino i trzeba trochę podgrzać atmosferę, ale moją ciekawość filmu wyraźnie schładza... 1) Warsztat filmowy. Można napisać, ze film wtórny, albo mało oryginalny, brak tutaj znamion typowego kina polskiego (drętwe aktorstwo, długie ujęcia, dłużyzny, patriotyczna megalomania, sztuczne moralizatorstwo itd.). Reżyser przyrządza smaczną filmową strawę z dobrze ... więcej

6 września 2012 Autor: Opublikowano w Kino Dodaj komentarz Permalink „80 milionów” – film wyreżyserowany przez Waldemara Krzystka będzie polskim kandydatem do Oscara 2013. Film opowiadający o sensacyjnej historii pieniędzy należących do dolnośląskiej Solidarności, będzie kandydował do Oscara w kategorii najlepszy obraz nieanglojęzyczny. Informację tą ogłosił Polski Instytut Sztuki Filmowej. Jak mówi sam reżyser – jest to film kierowany głównie do osób młodych, opowiadający o naprawdę ważnym momencie w Polskiej historii. W produkcji udało się oddać cały dynamizm, a także wiarę pokolenia Solidarności. Warto dodać, że film został dosyć dobrze przyjęty za granicą, szczególnie w Moskwie, gdzie został wyświetlony na tamtejszym festiwalu filmowym. Wybór kandydata do nagrody Film pod tytułem „80 milionów” stanowi historię opowiedzianą w taki sposób, aby zrozumieć ją mógł także obcokrajowiec. Jest to bardzo ważną kwestia, której nie można pominąć podczas wyboru kandydata do nagrody. Komisja, która wybrała film, musiała bardzo szczegółowo trzymać się regulaminu oraz wymogów Amerykańskiej Akademii Filmowej. Musiano więc zwrócić szczególną uwagę na temat, formę filmową, a także zrozumiałość fabuły. Film „80 milionów” został wybrany przez powołaną przez ministra kultury Komisję Oscarową, której przewodniczył Juliusz Machulski. Członkami komisji byli: Tomasz Bagiński, Robert Gliński, Andrzej Jakimowski, Jan Komasa, Agnieszka Odorowicz, Waldemar Pokromski, Paweł Potoroczyn i Grażyna Torbicka. Oscary 2013 Nagroda przyznawana przez Amerykańską Akademię Sztuki i Wiedzy Filmowej w dziedzinie filmu jest przyznawana od 1927 roku. Od 2002 roku ceremonia rozdania Oscarów odbywa się w Teatrze Kodaka w Hollywood. Trzeba przyznać, że obecnie nagroda ta jest uznawana za najbardziej prestiżową nagrodę filmową. W 2013 roku ceremonia rozdania Oskarów odbędzie się 24 lutego. Tagged under: Amerykańska Akademia Filmowa Oscar Polski kandydat do Oscara

80 milionów youtube cały film