19 i 20 maja 2000 roku w Świebodzicach zorganizowano rocznicowe obchody 150. rocznicy urodzin Mikulicza i sympozjum naukowe. W drugim dniu uroczystości odsłonięto pomnik chirurga na placu Legionów Polskich (dziś Plac Jana Pawła II).
EVa: BŁAGAM (5 pkt.) Wyznacz długości boków trójkąta prostokątnego, wiedząc, że są one kolejnymi naturalnymi liczbami parzystymi. (5 pkt.) W roku 1845 na uroczystości urodzin spytał ktoś jubilata, ile on ma lat. Na co jubilat odpowiedział: „Gdy swój wiek sprzed 15 lat pomno1e przez swój wiek za 15 lat, to otrzymam rok swego urodzenia”. Ile lat miał wówczas jubilat? (8 pkt.) Okno na poddaszu ma kształt trójkąta, w którym suma długości jego podstawy i wysokości opuszczonej na podstawę tego okna wynosi 100 cm. Jaka powinna być długość podstawy okna, aby jego powierzchnia była największa? Oblicz maksymalna powierzchnie tego okna. 9 sty 18:08 Basia: 41. Kolejna liczby naturalne parzyste to 2n, 2n+2, 2n+4 najdłuższa w trójkącie prostokatnym jest przeciwprostokątna czyli: 2n+4 - przeciwprostokatna 2n, 2n+2 - przyprostokątne z tw. Pitagorasa (2n)2 +(2n+2)2 = (2n+4)2 4n2 + 4n2 + 8n + 4 = 4n2 +16n +16 4n2 -8n -12 =0 /:4 n2 -2n -3 =0 Δ = 4 +12 =16 √Δ = 4 n1 = (2-4)/2 = -1 to nie jest czyli odpada n2 = (2+4)/2 = 3 czyli wymiary: 2n=6 2n+2=8 2n+4=10 9 sty 18:19 Basia: (5 pkt.) W roku 1845 na uroczystości urodzin spytał ktoś jubilata, ile on ma lat. Na co jubilat odpowiedział: „Gdy swój wiek sprzed 15 lat pomno1e przez swój wiek za 15 lat, to otrzymam rok swego urodzenia”. Ile lat miał wówczas jubilat? x - wiek jubilata w 1845 r. x - 15 wiek sprzed 15 lat x + 15 wiek za 15 lat 1845 -x rok urodzenia jubilata czyli: (x-15)(x+15) = 1845 - x x2 - 225 +x -1845 =0 x2 +x - 2070 =0 x-15 > 0 czyli x>15 Δ = 1 + 8280 Δ = 8281 √Δ = 91 x1 = (-1 -91) /2 = -50 0 a 9 sty 18:31
Sekretarz stanu w Ministerstwie Kultury i Dziedzictwa Narodowego, Generalny Konserwator Zabytków Jarosław Sellin (2P), dyrektor Narodowego Centrum Kultury prof. Rafał Wiśniewski (L), prezydent Rzeszowa Konrad Fijołek (3L) oraz zastępca prezydenta Rzeszowa Jolanta Kaźmierczak (2L) podczas uroczystości odsłonięcia muralu upamiętniającego Tomasza Stańkę w Rzeszowie. Fot. PAP/D. Delmanowicz Mural przedstawiający Tomasza Stańkę odsłonięto w niedzielę w Rzeszowie z okazji, przypadającej w tym miesiącu, 80. rocznicy urodzin artysty. Autorką grafiki jest małżonka zmarłego cztery lata temu jednego z najwybitniejszych twórców polskiego z podobizną muzyka zrealizowany został wspólnie przez Narodowe Centrum Kultury i Estradę Rzeszowską. Powstał na ścianie budynku przy ul. Hetmańskiej 16 w Rzeszowie. Malatura o wymiarach 11 m x 11 m prezentuje wizerunek Stańki stworzony przez jego żonę. Grafika autorstwa Joanny Stańko, która została odwzorowana na muralu, powstała i została podarowana jazzmanowi w latach 80. Wykonawcą muralu jest firma Good Looking Studio. Obecny na uroczystości wiceminister kultury i dziedzictwa narodowego Jarosław Sellin powiedział, że Stańko był „niedościgłym mistrzem liryzmu”, który stał się wzorem do naśladowania następnych pokoleń jazzmanów, nie tylko polskich. „Postać Tomasza Stańki przywodzi na myśl artystę kompletnego. Zakochanego w sztuce, pochłonięto nią bez reszty” – dodał. Sellin podkreślił, że Stańko w rozwoju jazzu zajmował zawsze miejsce w awangardzie. Przypomniał, że artysta współpracował z Krzysztofem Komedą, dzięki czemu jakiego kariera nabrała rozpędu. „Stańko interesował się również innymi gatunkami sztuki – filmem, poezją, malarstwem, z których czerpał inspiracje w zakresie form wyrazu artystycznego” – zaznaczył wiceminister. W ocenie Sellina, w grze Stańki były obecne elementy niezmienne przez dziesięciolecia. „Stańko słynął ze swojego ciemnego, drapieżnego, a jednocześnie niezwykle lirycznego brzmienia, które, według krytyków, wyrażało ból istnienia” – powiedział wiceminister kultury. Jak podkreślił Sellin, odsłonięty mural będzie przypominał rzeszowianom o wybitnym krajanie, który jest Honorowym Obywatelem Rzeszowa oraz twórcą hejnału stolicy Podkarpacia. Wiceminister podziękował wszystkim, którzy przyczynili się do przypomnienia postaci Stańki. „Mam nadzieję, że postać artysty będzie stanowiła inspirację do kolejnych pokoleń muzyków jazzowych” – powiedział Sellin. Oprócz muralu w ramach obchodów 80. rocznicy urodzin Stańki w niedzielę odbędzie się w Rzeszowie również specjalny koncert. Wystąpią w nim dwaj artyści Józef Skrzek oraz Erik Truffaz. Jak podkreśliło w informacji Narodowe Centrum Kultury, obaj artyści znani są z tego, że od początku swojej twórczości poszukiwali nowych, ciekawych i nieoczywistych brzmień. Ich znak rozpoznawczy to improwizacja. Eksperymenty z elektroniką i muzyką sakralną po ciężki rock oraz muzykę klasyczną i flirty z jazzem - to Józef Skrzek. Erik Truffaz to klasyczny jazz, elektronika, rap, muzyka świata z wieloma elementami etnicznymi zaczerpniętymi z krajów, w których koncertował (Chiny, Meksyk, Brazylia, Algieria). Tomasz Stańko cenił muzykę obydwu artystów i darzył ich szacunkiem. Tomasz Stańko koncertował na najważniejszych jazzowych scenach świata. Urodził się osiemdziesiąt lat temu - 11 lipca 1942 roku w Rzeszowie, zmarł 29 lipca 2018 r. w Warszawie w wieku 76 lat. Jest autorem hejnału Rzeszowa „Na cztery strony świata”, który można codziennie w południe usłyszeć na rzeszowskim rynku. (PAP) Autor: Wojciech Huk huk/ dki/
W 1886 roku Liszt ponownie podróżował do Bayreuth, gdzie kilka dni po przybyciu zmarł 31 lipca 1886 roku w wyniku zapalenia płuc. 3 sierpnia pochowano go na Cmentarzu Miejskim (Stadtfriedhof) w Bayreuth. Podczas uroczystości pogrzebowej w kościele Schlosskirche Anton Bruckner grał na organach motyw z Parsifala Wagnera.
W 73. rocznicę urodzin Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej prof. Lecha Kaczyńskiego została odprawiona w Katedrze na Wawelu uroczysta msza święta. W uroczystości uczestniczył Zastępca Szefa Kancelarii Prezydenta RP, Minister Piotr Ćwik. Po mszy świętej Minister złożył – w imieniu Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej Andrzeja Dudy – wieniec w miejscu wiecznego spoczynku Prezydenta Lecha Kaczyńskiego i Jego Małżonki Marii Kaczyńskiej – w krypcie pod Wieżą Srebrnych Dzwonów na Wawelu. Lech Kaczyński urodził się 18 czerwca 1949 roku w Warszawie. Urząd Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej objął w 2005 r. i sprawował go do dnia swojej tragicznej śmierci w katastrofie lotniczej pod Smoleńskiem 10 kwietnia 2010 r., kiedy to przewodniczył polskiej delegacji udającej się na uroczystości 70. rocznicy Zbrodni Katyńskiej.W przeddzień święta odbył się również uroczysty koncert „Bicie serca w rytm Chopina” w wykonaniu Orkiestry Symfonicznej Filharmonii Częstochowskiej. Główne miejskie uroczystości "Urodzin Niepodległej" odbyły się w sobotę 11 listopada po południu. Po złożeniu kwiatów na Grobie Nieznanego Żołnierza i przed pomnikiem ks.
O PORTALU Portal to codzienny serwis historyczny, setki artykułów dotyczących przede wszystkim najnowszej historii Polski, a także materiały wideo, filmy dokumentalne, archiwalne fotografie, dokumenty oraz infografiki i mapy. Więcej Polska w XX wieku Wspólną modlitwą i złożeniem kwiatów na grobie Wiktora Kochanowskiego zostanie w piątek upamiętniona 140. rocznica urodzin tego zasłużonego kustosza Centralnej Biblioteki Wojskowej. W uroczystości na warszawskich Starych Powązkach weźmie udział szef UdSKiOR Jan Józef Kasprzyk. Kustosz Wiktor Kochanowski pracował w Centralnej Bibliotece Wojskowej w latach 1919-39. Jak czytamy na stronie instytucji, przez kilkanaście lat wykładał na kursach bibliotekarskich CBW historię polityczną i wojskową oraz bibliografię wojen i wojskowości. Współpracował przy redagowaniu miesięcznika "Komunikat Bibliograficzny". Jako długoletni kierownik Oddziału Bibliograficznego CBW prowadził kilka cennych kartotek. Był kierownikiem Oddziału Katalogowego. Wspólnie z pierwszym dyrektorem Biblioteki ppłk. dr. Marianem Łodyńskim i jego zastępcą dr. Janem Niezgodą wydał "Podręcznik bibliotekarski dla kierowników bibliotek wojskowych". W ostatnich dniach września 1939 r., kiedy ówczesna siedziba Biblioteki w gmachu Głównego Inspektoratu Sił Zbrojnych płonęła na skutek nalotów niemieckich ratował wraz z kilkoma innymi pracownikami księgozbiór przed pożarem. Według źródeł udało im się uratować ponad 8 tys. tomów. Marian Łodyński pisał o Kochanowskim: "nieśmiały a ambitny, w ciągłej ewolucji naukowej, o dużych zasobach gruntownych wiadomości, a niezmiernie skromny, całą duszą oddany sprawie kraju, o głębokim, bardzo szlachetnym podejściu obywatelskim do każdej podejmowanej pracy - stał się nieocenionym pracownikiem powstającej instytucji. (…) Cieszył się on w zgranym zespole CBW żywą sympatią, uwidacznianą w stale używanym określeniu: Kochany Pan Wiktor". Jego postawa - jak podkreślono na stronie CBW - zainspirowała pracowników Głównej Książnicy Wojska Polskiego do upamiętnienia w formie tablicy i nadania Galerii wystawienniczej jego imienia. Uroczystości na Starych Powązkach odbędą się przed południem o godz. 10 - przewidziano przemówienia szefa Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych Jana Józefa Kasprzyka.(PAP) akn/ pat/ NAJNOWSZE Powstanie Warszawskie. Rzeź Ochoty „Dobra pani od piosenki”. 120 lat temu urodziła się Hanka Ordonówna W katedrze polowej bp Lechowicz odsłonił tablicę z popiersiem kard. Stefana Wyszyńskiego Od piątku OFF Festival w Dolinie Trzech Stawów 8. Festiwal Stolica Języka Polskiego w Zamościu i Szczebrzeszynie – od niedzieli Newsletter Oświadczam, że wyrażam zgodę oraz upoważniam Muzeum Historii Polski, ul. Mokotowska 33/35, W-wa (dalej MHP) jako Administratora danych osobowych oraz wszelkie podmioty działające na rzecz lub zlecenie MHP do przetwarzania moich danych osob. (e-mail) w zakresie i celach niezbędnych do otrzymywania newslettera od dnia wyrażenia tej zgody do jej odwołania. Jestem świadomy/a, że mam prawo w dowolnym momencie odwołać zgodę oraz że odwołanie zgody nie wpływa na zgodność z prawem przetwarzania, którego dokonano na podstawie zgody udzielonej przed jej wycofaniem. Jestem też świadomy/a, że przysługuje mi prawo dostępu do moich danych, do ich sprostowania, do ograniczenia przetwarzania, do przenoszenia danych, do sprzeciwu wobec przetwarzania. COPYRIGHT Wszelkie materiały (w szczególności depesze agencyjne, zdjęcia, grafiki, filmy) zamieszczone w niniejszym Portalu chronione są przepisami ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych oraz ustawy z dnia 27 lipca 2001 r. o ochronie baz danych. Materiały te mogą być wykorzystywane wyłącznie na postawie stosownych umów licencyjnych. Jakiekolwiek ich wykorzystywanie przez użytkowników Portalu, poza przewidzianymi przez przepisy prawa wyjątkami, w szczególności dozwolonym użytkiem osobistym, bez ważnej umowy licencyjnej jest zabronione.
Dłuższe, bardziej żywiołowe lub kosztowne obchodzenie imienin czy rodzinnych wydarzeń należy przenosić poza godziny pracy w taki sposób, aby nie było żadnego elementu przymusu. Można też wypracować tradycję przenoszenia takich uroczystości na wyjazdy integracyjne. Podczas wszelkich imprez firmowych organizowanych w związku z
URODZINY TYTUSA CHAŁUBIŃSKIEGO 29 grudnia przypada 197 rocznica urodzin patrona i dobroczyńcy Muzeum Tatrzańskiego Tytusa Chałubińskiego. Była to wielka postać, znana i poważana zarówno w Warszawie jak i w jego ukochanym Zakopanem i w całej Polsce. Tytus Aureliusz Chałubiński urodził się 29 grudnia 1820 roku w Radomiu w rodzinie Szymona Chałubińskiego – adwokata przy Trybunale Cywilnym Pierwszej Instancji Województwa Sandomierskiego w Radomiu i Teodozji z Wnorowskich. Lata swego dzieciństwa Tytus spędzał głównie w skromnym majątku rodzinnym w Chociwku nad rzeką Krzemionką. Gdy sytuacja materialna jeszcze na to pozwalała, początkowe nauki wraz ze swoim rodzeństwem pobierał w domu. Zmiany przyniosła śmierć ojca 4 października 1830 roku. Od 1833 roku do czasów studenckich uczył się w Gimnazjum Gubernialnym w Radomiu. Jesienią 1838 roku na Akademii Medyko-Chirurgicznej w Wilnie zaczął studiować medycynę oraz – pod kierunkiem Stanisława Batysa Gorskiego – botanikę, która od tej pory stała się jego wielką pasją. Po likwidacji wileńskiej akademii w 1840 roku zdecydował się na niemieckojęzyczne studia w Dorpacie (dziś Tartu w Estonii). W Dorpacie uczył się głównie botaniki, już w 1842 roku uzyskał dyplom kandydata nauk przyrodniczych na podstawie rozprawy Historyczny przegląd mniemań o płciowości i sposobie zapładniania się u roślin. Następnie wznowił studia medyczne w Würzburgu, gdzie 1844, za pracę O moczu ze stanowiska fizjologicznego i patologicznego, uzyskał dyplom doktora medycyny, chirurgii i położnictwa. Po powrocie do kraju 1845 i zdaniu egzaminu weryfikacyjnego rozpoczął pracę w Szpitalu Ewangelickim w Warszawie, gdzie pod kierunkiem Ferdynanda Dworzaczka, doskonalił swoje umiejętności. W 1846 roku został członkiem Królewskiego Towarzystwa Botanicznego w Ratyzbonie. W 1848 wziął udział w powstaniu węgierskim, gdzie kierował ambulansem polowym. W Warszawie wiele czasu poświęcał na pracę wśród najbiedniejszych mieszkańców. Zdobył sobie uznanie zarówno wśród pacjentów jak i wśród kolegów lekarzy. Od 1855 był lekarzem naczelnym w Szpitalu Ewangelickim. Przez krótki okres pracował nieodpłatnie jako ordynator w Szpitalu Dzieciątka Jezus w Warszawie. W 1859 jako profesor objął katedrę terapii szczegółowej i klinikę chorób wewnętrznych w Warszawskiej Akademii Medyko-Chirurgicznej. Uczestniczył także w procesie tworzenia Szkoły Głównej Warszawskiej. W 1871 za odmowę prowadzenia wykładów w języku rosyjskim został zdymisjonowany przez władze carskie. W tym czasie bardzo wiele czasu poświęcał działalności społecznej. Był między innymi współzałożycielem i do 1886 roku pierwszym przewodniczącym Kasy im. Mianowskiego. W 1861 roku został powołany do Tymczasowej Rady Miasta, brał aktywny udział w reformie szkół średnich, gdzie domagał się odpowiedniego traktowania nauk przyrodniczych w procesie edukacji. W 1874 roku opublikował pracę Metoda wynajdywania wskazań lekarskich. Plan leczenia i jego wykonanie, a rok później Zimnica. Studium ze stanowiska praktycznego. W 1884 roku po doświadczeniach w Zakopanem napisał Leczenie w cholerze (1884). Chałubiński miał wiele różnorodnych zainteresowań: malarstwo, teatr, literatura, a szczególnie muzykę przy której najlepiej odpoczywał. Największą jego pasją były jednak zainteresowania na polu poznawania przyrody. Chałubiński kolekcjonował minerały, których zbiór liczył około 3 tysiące okazów, przeprowadzał we własnym domu doświadczenia chemiczne oraz zbierał tatrzańskie mchy i rośliny „jawnokwiatowe”. Tytus Chałubiński to jedna z „legendowych” postaci Zakopanego. Od 1852 roku zaczął odwiedzać Tatry. Początkowo nieregularnie, a od 1873 przyjeżdżał w Tatry corocznie. W 1879 roku rozpoczął budowę własnego domu w Zakopanem, a w 1887 roku zamieszkał tu na stałe. Był gorącym propagatorem i orędownikiem Tatr i Zakopanego oraz badań tatrzańskiej przyrody i kultury góralskiej. Wiele chodził po Tatrach, zarówno sam jak i organizując, czasami wielodniowe, wycieczki w góry. W trakcie tych wypraw wyznaczał czasami nowe drogi, w tym w 1880 roku na Lodowy Szczyt. Jego zainteresowania stały się jednym z czynników powodujących znaczny rozwój badań naukowych w Tatrach. W Zakopanem dał się poznać jako lekarz i społecznik w 1873 roku, gdy pomógł stłumić epidemię cholery na Podhalu. Czynił to wielkim nakładem swojego czasu i pieniędzy. Odkrył i rozpropagował zalety leczniczego Zakopanego oraz stał się pionierem klimatycznego leczenia gruźlicy płuc w Polsce. W 1873 roku przed wybuchem epidemii zdołał postawić na Gubałówce żelazny krzyż odlany w hucie w Kuźnicach. W 1884 roku znalazł się w gronie założycieli Towarzystwa Tatrzańskiego. Po zamieszkaniu w Zakopanem bardzo aktywnie włączył się w jego życie dbając o rozwój wsi i polepszenie życia jej mieszkańców. Między innymi z jego inicjatywy Zakopane uzyskało status stacji klimatycznej. Był wśród założycieli Szkoły Snycerskiej (późniejszej Szkoły Przemysłu Drzewnego), a także przyczynił się do powstania Szkoły Koronkarskiej. Założył także dla górali kasę pożyczkową i zabiegał o podniesienie poziomu rolnictwa. Miał swój wkład w budowę nowego kościoła Świętej Rodziny na Krupówkach, finansując projekt architektoniczny świątyni. Muzeum Tatrzańskie zawdzięcza swemu patronowi piękną kolekcję tatrzańskich mchów i roślin nasiennych oraz próbki tatrzańskich skał. Chałubiński żył całe życie zgodnie ze swoim wpisem na początku Księgi wizyt Muzeum Tatrzańskiego im Dra Tytusa Chałubińskiego z początków lipca 1889 roku: „Pracą i prawdą”. Tekst: Włodzimierz Cichocki
"Czy siostra przyjmie błogosławieństwo Boże?" Premierowe wykonanie oratorium „Sprawiedliwe”. Utwór powstał z okazji 150. rocznicy urodzin siostry
Please verify you are a human Access to this page has been denied because we believe you are using automation tools to browse the website. This may happen as a result of the following: Javascript is disabled or blocked by an extension (ad blockers for example) Your browser does not support cookies Please make sure that Javascript and cookies are enabled on your browser and that you are not blocking them from loading. Reference ID: #72ab9206-13a6-11ed-a063-4b7a71797578W Tykocinie odbyły się 4 duże manifestacje. O odpuście w dniu 191ipca 1861 roku "Czas" pisał: "Na S. Wincenty a Paulo chodziły do Tykocina kompanie z Białegostoku, Niewodnicy, Wasilkowa, Choroszczy, Dobrzyniewa itd., które się połączyły z kompaniami z Królestwa. Cóż to za widok owe kilkanaście tys. Płk Jan Górski. Źródło: Życzenia od premiera, władz regionu, miasta, przedstawicieli wojska i od weteranów przyjął w poniedziałek w Poznaniu płk Jan Górski podczas uroczystości z okazji jego 100. urodzin. Jak przypominano podczas wydarzenia, jubilat wielokrotnie dawał świadectwo patriotyzmu, niejednokrotnie ocierał się przy tym o Górski urodził się 15 kwietnia 1922 r. Uroczystość jubileuszowa odbyła się w Wielkopolskim Urzędzie Wojewódzkim w Poznaniu. Premier Mateusz Morawiecki napisał w odczytanym podczas spotkania liście, że tylko nieliczni "mogą o sobie powiedzieć, że przeżyli całe stulecie (…) jeszcze mniej jest osób, które, pojmując swoje życie w kategoriach służby, starają się sprostać wyzwaniom historii; rozumieją i gorliwie wypełniają patriotyczny i społeczny obowiązek". "Należy pan do pokolenia, które los doświadczył ponad miarę, żądając ofiar nie tylko w czasie wojny, ale i po niej. Mimo niezwykle trudnych doświadczeń nie pozwolił pan owładnąć się zgorzknieniu, ale zachował hart ducha, radość życia oraz siłę woli, by służyć innym. Służyć jako znakomity lekarz i współtwórca, a następnie prezes Światowego Związku Żołnierzy AK w Poznaniu i Wielkopolsce" – napisał szef rządu. Jak podkreślił, dla płka Górskiego "patriotyzm nie jest kwestią dyskusji, lecz niemilknącym wezwaniem do działania". "Postawom ludzi takich jak pan zawdzięczamy to, że dziś żyjemy w wolnej Polsce. Stanowią one dla nas i dla kolejnych pokoleń Polaków wspaniały przykład, ale i potężne zobowiązanie. Mam nadzieję, że okażemy się godni tej spuścizny, że nie zawiedziemy" – napisał Mateusz Morawiecki. Szef Urzędu ds. Kombatantów i Osób Represjonowanych Jan Józef Kasprzyk wręczył jubilatowi medal "Obrońcy Ojczyzny 1939-1945". Przypomniał też biografię płka Górskiego, podkreślając, że jego życie to gotowy materiał na niezwykły film. "Dość powiedzieć, że w 1943 roku przeżył własną śmierć. Dopadnięty przez bojówkę Gwardii Ludowej został rozstrzelany. Tylko szczęśliwym zrządzeniem Opatrzności z tej egzekucji wyszedł cały - kule, które go przeszyły, nie dokonały zniszczeń, które spowodowałyby śmierć. Walczył dalej w oddziale dywersyjnym w Ćmielowie. Mówię o tym ze szczególnym wzruszeniem, bo to ten sam oddział, w którym walczył mój świętej pamięci tata, Henryk Kasprzyk, żołnierz dywersji AK" – powiedział. Szef UdSKiOR podkreślił, że także powojenne życie Jana Górskiego było dramatyczne; ujęty przez UB, został skazany na karę śmieci. "Przypominam ten życiorys, bo jest on nie tylko przykładem na to, że w życiu pana pułkownika jak w soczewce skupia się nasza historia, ale też przykładem dla nas wszystkich, dla tych pokoleń, które przyjdą po nas, jak warto być człowiekiem służącym nie sobie, ale wspólnocie, jaką jest naród i państwo. Jak można w sytuacjach niezwykle trudnych, dramatycznych zachować godność, honor, wiarę, nadzieję i miłość – do Boga, Rzeczypospolitej i do drugiego człowieka" – powiedział. Podczas uroczystości odtworzony został film dokumentalny, prezentujący historię płka Górskiego. Jubilat, który na uroczystości pojawił się z żoną, wysłuchał wielu gratulacji, przy jubileuszowym torcie odśpiewano mu życzenia dwustu lat, otrzymał też wiele prezentów i pamiątek. "Dziękuję za wszystkie życzenia. Nie byłem nigdy bohaterem i za bohatera się nie uważałem. Byłem normalnym żołnierzem. Armia Krajowa liczyła około 400 tys. żołnierzy – jednym z nich byłem ja" – powiedział. Płk lek. med. Jan Górski (ps. Rzędzian) urodził się 15 kwietnia 1922 r. w Jagninie, w powiecie opatowskim. W czasie II wojny, po ukończeniu podchorążówki, był łącznikiem Komendy Obwodu Opatów. Schwytany przez bojówkę Armii Ludowej, został rozstrzelany. Szczęśliwie pocisk przeszedł przez klatkę piersiową nie uszkadzając ważnych narządów. Po wyjściu ze szpitala został skierowany do podobwodu Ćmielów do dywersji, a w styczniu 1944r. do oddziału dywersyjnego Komendy Obwodu Opatów "Barwy Białe". Po wojnie więziony przez Urząd Bezpieczeństwa w 1945 i 1946 roku, w związku z przynależnością do WIN-u i ZHP, był kilkakrotnie aresztowany i zwalniany. W 1946 roku rozpoczął studia na Akademii Handlowej w Poznaniu, potem rozpoczął też studia na Akademii Medycznej. Jan Górski ponownie został aresztowany w kwietniu 1949 roku. Po brutalnych przesłuchaniach oskarżono go o współpracę z Armią Krajową i Niemcami, skazano na karę śmierci. Przed wykonaniem wyroku uratowały go oświadczenia dwóch Żydówek, które uratował w czasie wojny wywożąc je z likwidowanego getta. W listopadzie 1951 roku karę śmierci zamieniono na dożywocie. Po nadzwyczajnej rewizji i procesie został zwolniony w 1957 roku. Sąd Karny III RP wyrok unieważnił. Powrócił do Poznania i po ukończeniu studiów medycznych pracował początkowo w Poznaniu, a następnie w Strzelcach Opolskich i Kędzierzynie-Koźlu. W 1981 powrócił do Poznania i podjął pracę jako lekarz zakładowy Spółdzielni Krawieckiej "Moda". W 1989 roku współtworzył Światowy Związek Żołnierzy Armii Krajowej. Był inicjatorem budowy w Poznaniu Pomnika Polskiego Państwa Podziemnego i Armii Krajowej. Płk Górski jest prezesem Zarządu Okręgu Wielkopolska Światowego Związku Żołnierzy Armii Krajowej.(PAP) autor: Rafał Pogrzebny rpo/ dki/ .
w roku 1845 na uroczystości urodzin
