2. Jak jest zbudowany układ oddechowy? Układ oddechowy tworzą drogi oddechowe oraz płuca. Pierwszym odcinkiem dróg oddechowych są nozdrza, przez które powietrze dostaje się do jamy nosowej. Pełni ona w naszym organizmie rolę filtra: zatrzymuje większość zanieczyszczeń. Powietrze jest w niej także ogrzewane i nawilżane.
nieustanną wymianę gazową zapewnia układ oddechowy składający się z: inizia ad imparare dróg oddechowych (górne - jama nosowa i gardło, dolne - krtań, tchawica i oskrzela główne) oraz płuc jama nosowa - jest pierwszym odcinkiem dróg oddechowych, powietrze zostaje oczyszczone, ogrzane i nawilżone gardło - wspólny odcinek układu pokarmowego i oddechowego, na jego końcu znajduje się wejście do przełyku i krtanikrtań - narząd głosu, zbudowana z połączonych ze sobą chrząstek inizia ad imparare nagłośnia - jedna z chrząstek krtani, uniemożliwia przedostatnie się pokarmu do dróg oddechowych tchawica - elastyczny przewód zbudowany z chrząstek o kształcie podkowy oskrzela główne - wnikają do płuc tworząc liczne rozgałęzienia płuca - parzysty narząd wymiany gazowej, zbudowany z milionów pęcherzyków płucnych inizia ad imparare pęcherzyki płucne - tworzą grona, będące anatomicznymi i czynnościowymi jednostkami płuca. Ściany zbudowane z pojedynczej warstwy komórek nabłonkowych i oplecione gęsta siecią włosowatych naczyń krwionośnychoba płuca ▶️ 300-450 mln pęcherzyków ▶️ ok. 100m2 powierzchni oddechowej zatoki przynosowe - inizia ad imparare połączone z jamą nosową, służą jako rezonatory głosu, ich kształt i wielkość wpływają na barwę głosu głośnia - cześć krtani, w której powstaje głos, tworzą ją rozpięte między chrząstkami fałdy głosowe (struny głosowe) oraz znajdująca się między nimi szpara głośni inizia ad imparare szpara głośni szeroka ▶️ powietrze przechodzi swobodnie nie powodując powstawania dźwięków szpara głośni wąska ▶️ przechodzące powietrze powoduje drgania fałdów głosowych tym samym dźwiękmężczyźni mają dłuższe fałdy głosowe, dlatego ich głos jest niższy niż głos kobiet i dzieci płuca - parzysty narząd, w którym dochodzi do wymiany gazowej między wdychanym powietrzem, a krwią inizia ad imparare płuca podzielone na płaty (prawe 3, lewe 2) ▶️ zaopatrywane przez oskrzela płatowe ▶️ oskrzela rozgałęziają się na coraz mniejsze ▶️ ostatnie to oskrzeliki oddechowe ▶️ pęcherzyki płucne ▶️ tworzą grona ▶️ 300-450 mln pęcherzyków ▶️ 100 m2 powierzchni rodzaj dźwięków oraz ich wysokość zależą od - inizia ad imparare długości i stanu napięcia strun głosowych krtań jest zbudowana z 9 chrząstek połączonych za pomocą więzadeł i mięśni inizia ad imparare jedna z największych chrząstek - chrząstka tarczowata zbudowana z dwóch płytek połączonych pod określonym kątem, zależnym od wieku i płci dzieci i kobiety ok. 120°, mężczyźni ok. 90°czasem dobrze widoczna u mężczyzn - jabłko Adamadróg oddechowych, które doprowadzają powietrze do płuc i odprowadzają z nich powietrze; płuc, które umożliwiają wymianę gazową (tlen – dwutlenek węgla). Jama nosowa (cavum nasi) jest pierwszym odcinkiem układu oddechowego. Składa się z: nosa zewnętrznego, przedsionka nosa, jamy nosowej właściwej.
Kursy pierwszej pomocy | Poznań - Medevac
Produkt jest przeznaczony do stosowania do nosa. Pompka dozująca umożliwia dokładne dawkowanie produktu, zapewnia równomierną aplikację na całej powierzchni błony śluzowej nosa oraz wyklucza ryzyko niezamierzonego przedawkowania. Instrukcja stosowania: Przed pierwszym użyciem należy 4 razy nacisnąć pompkę.Górne i dolne drogi oddechowe to główne elementy układu oddechowego. Wraz z płucami tworzą ważny narząd, służący do wymiany gazowej pomiędzy człowiekiem a środowiskiem zewnętrznym. Układ oddechowy działa sprawnie, jeśli jest w pełni zdrowy. Jaka jest jego budowa i jak można leczyć dolegliwości? Każdy człowiek w ciągu całego roku wielokrotnie boryka się z kaszlem, katarem czy silnym bólem gardła. Górne i dolne drogi oddechowe narażone są na ataki różnego rodzaju wirusów i bakterii. W okresach spadku odporności organizmu układ oddechowy pełni bardzo ważna rolę. Warto go wspomagać, aby był bardziej odporny. Poznanie budowy górnych i dolnych dróg oddechowych pozwoli lepiej zrozumieć ten mechanizm oddechowy i ułatwi leczenie podczas infekcji. Anatomia górnych dróg oddechowych Górne drogi oddechowe to jedna z części układu oddechowego. Ten element spełnia bardzo ważną rolę w szeroko pojętym procesie oddychania. To właśnie tutaj wdychane powietrze jest oczyszczane i ogrzewane, a zatem to pierwszy etap wymiany gazowej. Jak jest budowa górnych dróg oddechowych? Oto ona: ● jama nosowa (nos) - przedzielona jest przegrodą. Ludzki nos pozwala na oddychanie, ale to nie jedyna funkcja tego narządu. Przede wszystkim chroni przed wirusami i bakteriami, które znajdują się w powietrzu. Skutecznie oczyszcza z nich wdychane powietrze, jednocześnie podgrzewając do temperatury, zbliżonej do temperatury ciała człowieka, ● zatoki przynosowe -to rodzaj pustej przestrzeni, która występuje w okolicach twarzoczaszki. Ten element górnych dróg oddechowych wyściełany jest 4 rodzajami błony śluzowej. Zatoki nie tylko ogrzewają powietrze (w czym wspomagają jamę nosową), ale także mocno je nawilżają, a także odpowiadają za wyrównywanie powstałej różnicy ciśnień, ● gardło- jest częścią dwóch układów – pokarmowego i oddechowego. Łączy jamę ustną, jamę nosową, krtań i przełyk. Ten element górnych dróg oddechowych jest „wyłożony” 4 warstwami różnych błon. Głównym zadaniem gardła w ramach układu oddechowego jest ułatwianie przepływu powietrza z jamy nosowej i jamy ustnej do krtani, ● fragment krtani do poziomu fałdów głosowych- krtań ma dość skomplikowaną budowę. Jej część nad poziomem fałdów głosowych jest miejscem przejścia powietrza z zewnątrz organizmu do płuc. A zatem to bardzo ważne miejsce w procesie wdychania powietrza. W sytuacjach wydalania powietrza na zewnątrz krtań także jest „drogą”, po której powietrze wydostaje się z organizmu. Obok podstawowej funkcji krtani, jaką jest udział w powstawaniu mowy, przepuszczanie powietrza to ważny element całego procesu oddychania. Budowa dolnych dróg oddechowych Dolne drogi oddechowe to druga część całego układu oddechowego człowieka, znajdująca się pomiędzy górnym odcinkiem a płucami. Co składa się na budowę dolnych dróg oddechowych? Oto poszczególne odcinki: ● krtań od poziomu fałd głosowych-dzięki ustawieniu fałd głosowych w pozycji oddechowej umożliwia przepływ powietrza. Powoduje to otwieranie szpary głośni i kontrolowanie na zasadzie odruchu wymiany gazowej, ● tchawica - ta część dolnych dróg oddechowych zapewnia dopływ powietrza do płuc. To pewnego rodzaju rura, która jest przedłużeniem krtani. Ściana tchawicy pokryta jest włóknistą błoną. Całą tchawicę można nazwać szczególnym środkiem transportu powietrza do płuc. Wczasie tej podróży powietrze jest oczyszczane i nawilżane, ● oskrzela-są odgałęzieniem tchawicy, które wnika bezpośrednio do płuc. Z wyglądu przypominają zespół rurek o różnej średnicy. Ich zadaniem jest dalsze doprowadzanie powietrza do płuc i usuwanie zbędnych (szkodliwych) produktów przemiany materii, a przede wszystkim dwutlenku węgla. Oskrzela także ogrzewają i nawilżają powietrze w dolnym odcinku układu oddechowego. Dość istotną funkcję pełni pokrywającyje nabłonek. To on zatrzymuje, a następnie usuwa drobnoustroje, kurz czy pył, ● wewnątrzpłucne drzewo oskrzelowe- nazwa tej części dokładnie określa wygląd tego konkretnego elementu układu oddechowego. Patrząc na drzewo oskrzelowe wyraźnie widać rozgałęzienia oskrzeli wewnątrz płuc. Ta część dolnych dróg oddechowych bezpośrednio dostarcza tlen do pęcherzyków płucnych, umieszczonych głęboko wewnątrz płuc. Budowa dróg oddechowych Układ oddechowy składa się 3 części: górnych dróg oddechowych, dolnych dróg oddechowych, płuc. Górne i dolne drogi oddechowe tworzą ten fragment układu oddechowego, który doprowadza powietrze, reguluje całą wymianę gazową, ale przede wszystkim wspomaga płuca. To właśnie płuca kierują całym procesem oddychania i są centralną częścią układu oddechowego. Ten parzysty narząd oddechowy ma gąbczastą strukturę. To płuca filtrują powietrze i przekazują tlen za pośrednictwem hemoglobiny do układu krwionośnego, aby następnie dostała się do każdej komórki ciała. Cały układ oddechowy zapewnia organizmowi wymianę gazową. Ten bardzo ważny układ to naprawdę sprawnie działający mechanizm, złożony z elementów, ściśle ze sobą współpracujących. Doprowadza tlen do każdej komórki ludzkiego ciała i umożliwia jego prawidłowe funkcjonowanie oraz wytwarzanie energii. Układ oddechowy jest odpowiedzialny za 2 etapy oddychania: oddychanie zewnętrzne, którego zadaniem jest doprowadzanie tlenu do komórek, oddychanie wewnętrzne, które jest rodzajem oddychania wewnątrzkomórkowego. Częstotliwość oddychania jest bardzo zmienna i zależy od wielu czynników. Dorosły człowiek wykonuje przeciętnie od 7 do 20 oddechów na minutę w stanie spoczynku. Należy zawsze pamiętać, iż im więcej tlenu dochodzi do płuc, tym bardziej dotleniony organizm i jego poszczególne komórki, a to oznacza zdrowie wszystkich narządów. A zatem głębsze oddechy to także więcej powietrza w płucach. Antybiotyk na górne drogi oddechowe Górne drogi oddechowe to część układu oddechowego, najbardziej narażona na infekcje i stany zapalne. Choroby rozwijają się tutaj na tle bakteryjnym lub wirusowym. Infekcje wirusowe to najczęściej zapalenie zatok, gardła, krtani lub nieżyt nosa. Bardzo często powikłaniem po infekcji wirusowej jest infekcja bakteryjna. Stany chorobowe o podłożu wirusowym są zwykle łagodniejsze od tych, których przyczyną jest zakażenie bakteryjne. Co do zasady infekcje wirusowe leczy się objawowo, a infekcje bakteryjne antybiotykoterapią. Antybiotyk zalecany jest wyłącznie przez lekarza, po szczegółowej diagnozie. Specjaliści często podkreślają, iż stosowanie antybiotyków w pierwszych dniach choroby jest błędem. Na początku należy dać szansę indywidualnej florze bakteryjnej, która zaczyna walkę z chorobą. Czasami włączenie antybiotyku do leczenia infekcji górnych dróg oddechowych o podłożu wirusowym może spowodować wytworzenie szczepów bakteryjnych lekoopornych. Wtedy, gdy organizm zostanie zaatakowany przez naprawdę poważne zakażenie bakteryjne antybiotyki mogą nie zadziałać. Nie wolno doprowadzać do sytuacji nadużywania antybiotyków. Nie wolno także przyjmować antybiotyków bez konsultacji z lekarzem. Te leki nie pozwalają na „samoleczenie”. Jeśli lekarz zaleci w pierwszych dnia infekcji górnych dróg oddechowych pozostanie w domu, w łóżku to należy bezwzględnie dostosować się do tych wskazań. Jeżeli objawy choroby nie ustępują po kilku dniach, a wręcz nasilają się, lekarz może zalecić antybiotyk. Bardzo często wykonywana są wtedy dodatkowe badania, które mają za zadanie określić przyczynę choroby (wirusy czy bakterie). Jak udrożnić drogi oddechowe? Udrażnianiegórnych i dolnych dróg oddechowych ma celu przywrócenie lub ułatwienie oddechu. Jest stosowane w przypadku osób nieprzytomnych lub tych, które uległy zadławieniu. Tutaj ogromne znaczenie ma szybka reakcja, bowiem taki stan może doprowadzić do nadmiernego braku tlenu w organizmie i nieodwracalnych skutków. Niedrożność na skutek obecności ciała obcego w drogach oddechowych wywołuje uczucie dławienia i kaszel. Jak oczyścić drogi oddechowe z flegmy czy ze śluzu?Oto kilka sposobów: nakłanianie do intensywnego kaszlu, wykonywanie uderzeń w plecy (najlepiej 5 razy) w okolicach międzyłopatkowych, a następnie naciskanie podbrzusza, stosowanie naprzemiennie zmuszania do kaszlu i wykonywania odpowiednich uderzeń w plecy. Aby skutecznie wykonać te wszystkie czynności udrażniania dróg oddechowych należy stanąć za poszkodowanym, przełożyć rękę pod jego pachą, pochylić się nad taką osobę, podkładając dłoń pod klatkę piersiową i uderzać dość energicznie, właśnie między łopatkami. Takie czynności trzeba wykonywać do momentu usunięcia ciała obcego. Jeżeli te działania nie przynoszą efektu, warto wykonać tak zwany rękoczyn Heimlicha. Co to jest? Lekarze określają tak technikę pomocy przedlekarskiej. Ta metoda polega głównie na wywieraniu nacisku na przeponę, aby skutecznie sprężyć powietrze w drogach oddechowych i równie skutecznie wypchnąć ciało obce. W tym przypadku osoba ratująca staje za osobą poszkodowaną, obejmuje ją na wysokości pasa i w miejscu między pępkiem a żebrami uciska przeponę, energicznie i szybko. Dziękujemy za przeczytanie naszego artykułu do końca. Jeśli chcesz być na bieżąco z informacjami na temat zdrowia i zdrowego stylu życia, zapraszamy na nasz portal ponownie!
Zbudowana jest z 9 chrząstek, połączonych ze sobą więzadłami i mięśniami, które służą do unoszenia i opuszczania krtani. Jedna z chrząstek - nagłośnia - zamyka wejście do krtani w czasie połykania pokarmu. W ten sposób drogi oddechowe są zabezpieczone przed niepożądanym wyniknięciem cząstek pokarmowych.Nieżyt błony śluzowej nosa - jest objawem jednej z najczęstszych infekcji - nieżytu błony śluzowej nosa. Nos jest pierwszym 'odcinkiem' dróg oddechowych, ma za zadanie ogrzewać, nawilżać i oczyszczać wdychane powietrze. Zanikowy nieżyt błony śluzowej nosa - powoduje wysychanie błony śluzowej, a jej naczynia stają się podatne na uszkodzenia i pękają samoistnie. Podobną sytuację mamy przy nadmiernym stosowaniu kropli obkurczających błonę śluzową nosa zawierających np. oksymetazolinę. W okresie prodromalnym choroby dominuje ostry ból gardła, nieżyt błony śluzowej nosa i spojówek, stan zapalny górnych dróg oddechowych. Występuje często suchy kaszel. Charakterystycznym dla odry jest pojawienie się na błonie śluzowej policzków na wysokości dolnych zębów trzonowych, białawych przebarwień tzw. zakażenie górnych dróg oddechowych, ostry/przewlekły ~, ostre/przewlekłe zapalenie zatok przynosowych, nieprawidłowości naczyniowe - sklerotyzacja naczyń związana z wiekiem, guzy, nadciśnienie tętnicze (zazwyczaj w połączeniu z dodatkowym czynnikiem), ubytek przegrody nosa, ... Katar to potocznie ostry ~, jest zakażeniem górnych dróg oddechowych. Występuje jako objaw ostrego zapalenia błon śluzowych, wywołanego zwykle przez wirusy. Substancje konserwujące należą do alergenów pochodzenia sztucznego i wpływają na nasze samopoczucie i nasilenie objawów alergii - mogą zaostrzyć ~, powodować pokrzywkę, czy nawet astmę. Towarzyszą dwóm grupom alergii: alergiom pokarmowym oraz układu oddechowego. Objawy choroby to gorączka, mocny kaszel, wysypka plamisto-grudkowa, zapalenie spojówek, światłowstręt i ~. Dość częste są powikłania po odrze. Lżejsze to np. zapalenie ucha środkowego i zakażenie żołądkowo-jelitowe, a poważniejsze, zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych. tego rodzaju astmy odbywa się najczęściej w dzieciństwie, zwykle na podstawie wywiadu dotyczącego alergii i obciążenia genetycznego. Chory, u którego zdiagnozowano ten typ astmy, zwykle cierpi również na alergiczne zapalenie spojówek oczu, atopowe zapalenie skóry lub alergiczny ~.
Czy to objawy jakiejś choroby dróg oddechowych? 2013-12-27 10:40:11; jest pierwszym odcinkiem dróg oddechowych 2018-01-02 19:25:26; Jakie znaczenie mają rzęski wnętrz dróg oddechowych? 2013-02-16 13:11:11; Mieliście na edb sztuczne oddychanie i udrożnianie dróg oddechowych? 2012-01-01 17:31:03; Udrażnianie dróg oddechowych? 2014-11
Zimą często występują infekcyjne choroby dróg oddechowych. Układ oddechowy jest „otwarty” na świat zewnętrzny – wdychane powietrze dostaje się przez nos, gardło, krtań i tchawicę do oskrzeli i dalej aż do pęcherzyków płucnych. Poprzez ten bezpośredni kontakt z powietrzem drogi oddechowe są narażone na działanie czynników chorobotwórczych, obecnych we wdychanym powietrzu. Stąd w niesprzyjających warunkach (wyziębienie organizmu, spadek odporności) często zdarzają się infekcje, szczególnie górnych dróg oddechowych (nosa, gardła i krtani). Infekcje wirusowe i bakteryjne. W znacznej większości przypadków infekcje dróg oddechowych to infekcje wirusowe. Większość zakażeń wirusowych nie wymaga szczególnego leczenia, poza stosowaniem środków łagodzących objawy (leczenie objawowe). Zakażenia bakteryjne dróg oddechowych są rzadsze. Często występują po wcześniejszym zakażeniu wirusowym – wirus osłabia i uszkadza błony śluzowe dróg oddechowych, ułatwiając bakteriom wnikanie do organizmu. W tym przypadku stosuje się leczenie objawowe oraz antybiotyki, czyli leki zwalczające bezpośrednio przyczynę choroby (leczenie przyczynowe). Nieżyt błony śluzowej nosa – katar. Katar jest objawem jednej z najczęstszych infekcji – nieżytu błony śluzowej nosa. Nos jest pierwszym „odcinkiem” dróg oddechowych, ma za zadanie ogrzewać, nawilżać i oczyszczać wdychane powietrze. To „pierwsza linia frontu” w walce z drobnoustrojami wdychanymi wraz z powietrzem do organizmu. Gdy odporność organizmu jest osłabiona (stres, przepracowanie, niedożywienie, alkohol) drobnoustroje mogą powodować chorobę. Najczęściej przyczyną kataru są infekcje wirusowe, powodowane zwykle przez rhinowirusy (mają one powinowactwo do śluzówki nosa). Zakażając nos wirusy powodują stan zapalny oraz niszczą błonę śluzową, występuje obrzęk błony śluzowej i zwiększona przepuszczalność naczyń krwionośnych. Ta zwiększona przepuszczalność powoduje przesączanie się płynu z naczyń i wyciek wodnistej treści z nosa.. Infekcje bakteryjne są rzadsze. Katar wirusowy uzewnętrznia się wyciekiem wydzieliny wodnisto - śluzowej, natomiast katar bakteryjny: śluzowo-ropnej. Infekcja wirusowa jest chorobą samoograniczającą się w czasie, wygasa sama. Doraźnie trzeba jednak łagodzić dolegliwości, czyli stosuje się leczenie objawowe. Pozwala to na szybszy powrót do zdrowia i uniknięcie powikłań, jakim może być np. nadkażenie bakteryjne. Przy pojawieniu się pierwszych objawów infekcji, należy odpocząć, nie przemęczać organizmu. Wskazana jest kuracja napotna, czyli przyjmowanie dużej ilości ciepłych płynów, gorąca kąpiel lub prysznic, moczenie stóp w ciepłej wodzie. Należy dużo pić: np. herbatę z cytryną i miodem, sok malinowy, czy napary z rumianku. Dla łagodzenia bólu głowy i obniżenia temperatury ciała (gdy występuje gorączka), wskazane jest zażycie środków przeciwgorączkowych i przeciwbólowych takich jak np. Aspiryna, czy Paracetamol. Stosuje się również zwiększone dawki witaminy C oraz rutynę i wapń. Stosuje się krople do nosa zmniejszające przepuszczalność naczyń, obrzęk oraz ukrwienie błony śluzowej nosa, co zmniejsza z kolei wyciek kataru. Niestety, krople do nosa obkurczające błony śluzowe odnoszą tylko chwilowy skutek. Należy unikać ich zbyt częstego stosowania (nie dłużej niż 3 dni), ponieważ wysuszają błonę śluzową. Stosuje się też doustne leki na katar w postaci tabletek, zawierające pseudoefedrynę, czasem w połączeniu z lekiem przeciwalergicznym. Gdy katar jest gęsty, wydzielina nie spływa, lecz zatyka nos, oczyszczanie ułatwia stosowanie roztworu wody morskiej w aerozolu (w aptekach) lub inhalacje. Podrażniony i zaczerwieniony nos można smarować preparatami zawierającymi wazelinę lub maścią witaminową. Podczas kataru ważne jest odpowiednie wydmuchiwanie nosa. Należy to robić często, używając jednorazowych chusteczek. Dobrze jest wydmuchiwać najpierw jedną, a potem drugą dziurkę nosa, gdyż jednoczesne dmuchanie z obydwu otworów może doprowadzić do przemieszczenia się wydzieliny przez trąbkę słuchową do ucha środkowego i zakażenia ucha. Osoby ze skłonnością do zapadania na zapalenia ucha środkowego i zatok przynosowych powinny skorzystać z porady lekarza już przy pierwszych oznakach kataru, aby uniknąć rozprzestrzeniania się zakażenia. Lekarz w razie potrzeby zaleci antybiotyk. Stan zapalny błon śluzowych nosa wywołujący katar zazwyczaj trwa 5 - 7 dni. Przebycie kataru nie daje żadnej odporności na kolejne zachorowanie, stąd nawracające infekcje. Zapalenie gardła. Powietrze, w swej drodze do płuc, z nosa dostaje się do gardła. Gardło to wspólny przedsionek drogi pokarmowej i oddechowej – prowadzi do krtani a także do przełyku. Jest to więc miejsce stałego kontaktu z wirusami, bakteriami i innymi substancjami zawartymi we wdychanym powietrzu, ale też w spożywanych pokarmach. Ból gardła w okresie jesienno - zimowym zdarza się często. Zwykle jest spowodowany infekcją wirusową (przeziębienie), rzadziej zakażeniem bakteryjnym. Ból gardła „przeziębieniowy” może pojawić się nagle, czasem poprzedzony bywa katarem. Ból nasila się podczas połykania, towarzyszą mu uczucie drapania, kłucia i pieczenia w gardle. Samopoczucie chorego jest na ogół złe, występować może suchy kaszel. Obserwuje się przekrwienie spojówek i powiększenie węzłów chłonnych. Ogólne „rozbicie”, bóle mięśni i głowy, podwyższona temperatura ciała to inne objawy. Błona śluzowa gardła jest przekrwiona i rozpulchniona. Ropna wydzielina, naloty w gardle i na migdałkach świadczą o zakażeniu bakteryjnym. Leczenie wirusowej infekcji gardła jest objawowe, tzn. ma na celu łagodzenie objawów. Przy pojawieniu się pierwszych objawów infekcji, należy odpocząć, nie przemęczać organizmu, najlepiej położyć się do łóżka na dzień lub dwa. Należy pić dużo ciepłych płynów (herbata z cytryną lub miodem, sok malinowy, napary z rumianku), unika się zimnych napojów. Dieta powinna być możliwie płynna; unikać należy potraw ostrych drażniących chorą błonę śluzową gardła. Dla łagodzenia bólu i obniżenia temperatury ciała wskazane jest zażycie środków przeciwgorączkowych i przeciwbólowych (Ibuprofen, Paracetamol, lub Aspiryna). Wskazane są witamina C, wapno. Zaleca się środki o działaniu odkażającym i ściągającym dla łagodzenia bólu gardła (tabletki do ssania, płyny do płukania gardła - gotowe preparaty w aptekach). W infekcjach bakteryjnych lekarz zaleca antybiotyk. Zapalenie krtani. Krtań jest kolejnym za gardłem odcinkiem dróg oddechowych, za nią z kolei mieści się tchawica. W krtani znajdują się struny głosowe. Zapalenie krtani często następuje po przebyciu albo w czasie trwania infekcji dróg oddechowych, takich jak przeziębienie, czy zapalenie oskrzeli. Gdy dojdzie do zakażenia krtani, wówczas rozwija się w niej stan zapalny i obrzęk, co powoduje chrypkę lub utratę głosu, kaszel. Występować mogą oczywiście też inne objawy przeziębienia takie jak gorączka, uczucie drapania w gardle, ból głowy, czy osłabienie. Leczenie zapalenia krtani polega podobnie jak w zapaleniu gardła na odpoczynku w domu, należy przyjmować większą ilość ciepłych płynów, dbać o dostateczne nawilżanie pomieszczeń. Korzystnie działają inhalacje z pary wodnej: wdycha się przez 10-30 minut znad otwartego naczynia parę - do gorącej wody można wcześniej dodać np. napar z rumianku czy specjalne krople do inhalacji (należy zachować ostrożność, by nie oparzyć się gorącą wodą!). Stosuje się leki rozrzedzające wydzielinę (np. ambroksol w syropie lub tabletkach), przy podwyższonej temperaturze ciała – leki przeciwgorączkowe i przeciwzapalne (np. Ibuprofen). Lekarz może zalecić antybiotyk. W ciężkich przypadkach zapalenie krtani może powodować przeszkodę w przepływie powietrza do płuc, co powoduje duszność. Wtedy konieczny jest pilny kontakt z lekarzem. Przy bardzo nasilonej duszności, która u dorosłych zdarza się stosunkowo rzadko, wskazana jest hospitalizacja. U dzieci zapalenia krtani przebiegają inaczej niż u dorosłych, co wynika ze specyficznej budowy krtani u małego dziecka. Luźna tkanka łączna krtani małego dziecka podatna jest bardzo na obrzęk i stany skurczowe, co powoduje, że zapalenia krtani u dzieci mogą objawiać się silną i nagłą dusznością. Duszności towarzyszy zwykle tzw. „szczekający” kaszel, wdechowi powietrza towarzyszą odgłosy „piania koguta” (charakterystyczny stridor). Wówczas dziecko wymaga natychmiastowej intensywnej pomocy lekarskiej (podanie sterydów, inhalacje z Adrenaliną). Doraźnie, przed przybyciem lekarza lub karetki pogotowia, w duszności krtaniowej u dziecka pomóc może kilka wdechów chłodnego powietrza, np. z lodówki. Chrypka jest objawem chorób infekcyjnych krtani, ale nie tylko. Przewlekle występująca chrypka wymaga zawsze wizyty u lekarza – może być objawem choroby nowotworowej krtani. Zapalenie oskrzeli. Krtań przechodzi w tchawicę, natomiast tchawica rozdziela się na dwa oskrzela główne (po jednym do każdego płuca), które dzielą się dalej na drobniejsze oskrzela, te z kolei na drobniejsze itd. aż do bardzo drobnych oskrzelików, docierających do pęcherzyków płucnych. Oskrzela to systemem rozgałęziających się „rurek”, który rozprowadza wdychane powietrze do pęcherzyków płucnych. Od środka oskrzela wysłane są błoną śluzową, która zwilża wdychane powietrze. Śluzówka wytwarza także wydzielinę, która przechwytuje zanieczyszczenia z powietrza. W przypadku, gdy wirusy lub bakterie atakują błonę śluzową oskrzeli, ilość wydzieliny zwiększa się, oddziela się ona od podłoża, co prowadzi do kaszlu. Dzięki kaszlowi drogi oddechowe pozbywają się ciał obcych lub nadmiernej ilości śluzu, stąd stosuje się leki rozrzedzające wydzielinę i wykrztuśne. Zapalenie oskrzeli zaczyna się drażniącym kaszlem, który przechodzi w kaszel mokry, produktywny. Początkowo wydzielina jest bezbarwna lub biała, potem przybiera żółto-zieloną barwę. W ostrym zapaleniu oskrzeli występować mogą też inne objawy, takie jak gorączka, katar i ból gardła, ból głowy, bóle mięśni i stawów. Ostre zapalenie oskrzeli jest wywołane zwykle przez wirusy, które wniknęły do organizmu. Jednak uszkodzenie śluzówki oskrzeli przez wirusy zwiększa jej wrażliwość na inne czynniki chorobotwórcze, co często prowadzi do nadkażeń bakteryjnych. Od ostrego zapalenia oskrzeli należy odróżnić przewlekłe zapalenie oskrzeli, które występuje przede wszystkim u palaczy, (tzw. „kaszel palacza”). Zapalenie oskrzeli jest rozpoznawane przez lekarza po osłuchaniu stetoskopem klatki piersiowej. Lekarz ocenia czy szmer pęcherzykowy jest prawidłowy, czy też wystąpiły charakterystyczne dla zapalenia oskrzeli zmiany osłuchowe. Lekarz ocenia też czy nie pojawiły się symptomy zapalenia płuc. Może zlecić wykonanie RTG klatki piersiowej oraz badanie krwi. W leczeniu zapalenia oskrzeli stosuje się leki „na kaszel mokry”, rozrzedzające wydzielinę oskrzelową i ułatwiające jej wykrztuszanie. Ponadto przy gorączce leki obniżające temperaturę ciała, przeciwzapalne, a w przypadku infekcji bakteryjnej również antybiotyki. Lekarz zalecić może też leki rozszerzające oskrzela, np. w postaci aerozolu. Należy pić duże ilości płynów, wskazane są inhalacje z użyciem pary. Przy meczącym, drażniącym i suchym kaszlu, który nie pozwala spać można po zaleceniu przez lekarza krótkotrwale przyjmować leki przeciwkaszlowe, nigdy jednak gdy kaszel jest mokry i odkrztusza się wydzielinę. Zahamowanie odruchu kaszlu jest wtedy bardzo niekorzystne, gdyż wydzielina zalega w drogach oddechowych, co spowalnia proces leczenia. Należy dbać o właściwą wilgotność powietrza w mieszkaniu, np. zimą, gdy powietrze w pomieszczeniach jest wysuszone przez grzejniki można je nawilżać nakrywając kaloryfery mokrymi ręcznikami, stosując nawilżacze powietrza. Ostre zapalenie oskrzeli, szczególnie u osób w starszym wieku oraz u osób z osłabionym układem odpornościowym, może doprowadzić do zapalenia płuc. Stąd tak ważne jest wczesne zgłoszenie się do lekarza, a następnie po postawieniu rozpoznania ścisłe stosowanie się do jego zaleceń. Zapalenie płuc. Gdy infekcja rozszerza się poza oskrzela może dojść do zapalenia płuc. Zapalenie płuc częściej występuje u dzieci i osób starszych, a także u osób z obniżoną odpornością (np. niedożywionych, u chorych na cukrzycę, AIDS, czy u nadużywających alkoholu). Objawy zapalenia płuc to wysoka gorączka, poty, dreszcze, a także objawy takie jak ból głowy, zmęczenie i osłabienie. Występuje kaszel, niekiedy z odkrztuszaniem wydzieliny (może być podbarwiona krwią, zielona lub żółta). Występować może przyspieszenie oddechu, trudności i ból przy oddychaniu, uczucie duszności. W przypadku, gdy pojawią się takie objawy, należy pilnie zasięgnąć porady lekarskiej. Lekarz zbada pacjenta, zleci badania (badanie krwi, wykonanie zdjęcia rentgenowskiego klatki piersiowej w celu potwierdzenia diagnozy). Ponadto przeprowadza się badanie plwociny (posiew bakteriologiczny), aby stwierdzić, jaki drobnoustrój jest przyczyną infekcji. W zapaleniu płuc stosuje się leki obniżające gorączkę, przeciwzapalne, leki rozrzedzające wydzielinę i wykrztuśne, rozszerzające oskrzela a także inhalacje, aby ułatwić odkrztuszanie. W zakażeniach bakteryjnych lekarz zaleca antybiotyki. Jeśli infekcja jest poważna pacjent jest kierowany do szpitala. Zapalenie płuc niekiedy może zagrażać życiu, szczególnie u niemowląt, ludzi starszych oraz u osób z osłabieniem odporności. Jak wzmacniać odporność i unikać infekcji dróg oddechowych? W utrzymaniu odporności organizmu ważne są: Odpowiednie odżywianie się (warzywa, owoce, nabiał, mięso), które znacząco wpływa na wzrost odporności. Wyeliminowanie alkoholu i papierosów (czynników drażniących błonę śluzową gardła, osłabiających odporność). Odpowiednia ilość odpoczynku i snu (regeneracja organizmu). Aktywność fizyczna, gimnastyka (poprawia wydolność krążeniowo – oddechową, wpływa na wzrost odporności, poprawia samopoczucie). Hartowanie ciała w okresie zdrowia (przyzwyczajanie organizmu do niskich temperatur, wietrzenie pomieszczeń, gdy pogoda na to pozwala; polewanie ciała chłodną wodą pod prysznicem). Ubiór (unikanie zarówno przegrzania jak i nadmiernego schłodzenia organizmu). Noszenie nakrycia głowy (40% ciepła z ustroju „ucieka” przez głowę). Unikanie dusznych, zatłoczonych pomieszczeń; wietrzenie pomieszczeń. Nie należy bagatelizować „błahych” infekcji, lecz pomóc organizmowi w zwalczaniu ich zanim rozwiną się w poważniejszą chorobę. Powyższy artykuł daje jedynie ogólną wiedzę o problemie, jakim są infekcje układu oddechowego. Dane tutaj przedstawione mają jedynie wartość informacyjną i nie mogą zastąpić profesjonalnej porady lekarskiej. W przypadku problemów zdrowotnych i jakichkolwiek wątpliwości należy zwrócić się po poradę do lekarza. Tylko porada lekarska oparta na osobistym zbadaniu pacjenta, wywiadzie chorobowym i badaniach dodatkowych zawsze gwarantuje postępowanie bezpieczne, takie, które może dać pożądany efekt zdrowotny. źródło:.
jest pierwszym odcinkiem dróg oddechowych
