Policjanci odsłaniają kulisy pracy Archiwum X Książka to przede wszystkim wędrówka po ludzkim umyśle i odkrywanie jego tajemnic "W polskim wymiarze sprawiedliwości króluje schematyzm" - czytamy "Polskie Archiwum X nie ma zbrodni bez kary" to blisko 300-stronicowa książka. Tajemnicze śledztwa, nowatorskie metody, mordercy schwytani po latach, wnikanie w głąb ludzkiej duszy, a przede wszystkim "relacja z pierwszej ręki". Morderstwo zawsze jest końcem czyjegoś życia, ale także początkiem strachu sprawcy. Każdy z nas, gdy zrobi coś złego, chce pozostać bezkarny. Jednak świat budowany na czyjejś śmierci zawsze bywa kruchy. I choć sprawcy dążą do uporządkowania swojego życia, to "nerwy pamięci zawsze bolą najbardziej". Polskie "Milczenie Owiec" Śledczy zabierają czytelnika w podróż, tam gdzie wszystko się zaczęło. "Dziś to miejsce wygląda zupełnie inaczej. Dwadzieścia lat temu nie było mostu, wyższej uczelni, tramwaju i rozrastającego się jak nowotwór osiedla. Kiedyś była to dzielnic przemysłowa, z małymi fabryczkami i siermiężnymi biurowcami. Dziś mieszkania tu drożeją, knajpki żyłują ceny jak w Rynku, reklamują się biura do wynajęcia". Tak obecnie wyglądają okolice wiślanego wału. To tutaj w 1999 roku wyłowiono fragment ludzkiej skóry. Ta sprawa przez lata miała pozostać owiana tajemnicą, a śledczy zadawać sobie pytanie: kto mógł popełnić taką zbrodnię. Była jednak pierwszą ważną sprawą, która miała dać podwaliny powstaniu krakowskiego Archiwum X. To właśnie opis kulis krakowskiego "Milczenia Owiec" jest osią książki. Historia zamordowanej studentki przewija się przez wszystkie strony. Jest jednak ona tylko pretekstem do opowiedzenia tego, jak przez lata ewoluowało Archiwum X, sposób myślenia pracującym w nim policjantów, łamania schematów. Kto skorzystał na zbrodni? Lata mijały, a sprawa tzw. "Skóry" pozostawała nierozwiązana. Do śledczych trafiałt jednak akta kolejnych spraw. Choć każda z nich była inna, to motywacja działania sprawcy pozostawała niezmienna. To złe emocje – chciwość, strach, żądza dominacji, pycha i poczucie bezkarności. Jednak każda sprawa zaczyna się od podobnych pytań, które kotłują w głowach śledczych: kto skorzystał na zbrodni, kto może być sprawcą, jakich śladów i dowodów szukać. Okładka książki Śledczy z Archiwum X nie szukają jednak utartych schematów. Są przeciwnikami bezkrytycznej wiary w nowe technologie i badania genetyczne. Zamiast zastanawiać się jak szybko umorzyć sprawę, myślą co zrobić, aby ją rozwiązać. Pytają. Tak jak w przypadku sprawy z 2006 roku spod Tarnowa. Pod płotem wiejskiego cmentarza znaleziono martwego mężczyznę. Denat był elegancko ubrany i oparty o drzewo. Sekcja wykazała, że był bardzo pijany. Prokuratura uznała, że mężczyzna zmarł z powodu upojenia alkoholowego i bez udziału osób trzecich. "Zwróciliśmy uwagę na jedną rzecz: znaleziony obok cmentarza człowiek, choć był mocno pijany, nie miał w ogóle ubrudzonego ubrania ani ubłoconych butów…Przecież musiał się tam jakoś dostać! Brak śladu był w tej sprawie śladem" – wspominają policjanci. Blisko 10 lat po odnalezieniu zwłok zapadły wyroki sądowe. Ta właśnie obserwacja, zadawanie pytań i dedukcja są największą bronią krakowskiego Archiwum X. "Jeśli ktoś płacze na czyimś pogrzebie, to wcale nie musi oznaczać, że rozpacza z powodu śmierci tej osoby. Może na przykład zmarły był mu winien pieniądze, których już nigdy nie odda". Sądowa rzeczywistość Książka to także historia zderzenia się śledczych z sądową rzeczywistością. Konfrontacja myślenia ze schematyzmem. Starcie logiki z procedurami i "kluczem postępowań". "W polskim wymiarze sprawiedliwości króluje schematyzm. Jeżeli sprawca nie pozostawia śladów wpisujących się w szablon dowodowy, jest uniewinniany, a sam proces nazywany poszlakowym. Szablon jest wygodny, bo nie trzeba myśleć, stąd jego popularność"(…). "Takim dowodem jest ciało. Trzeba je ukryć. Pozbyć się go. Dowodem jest krew na miejscu zbrodni lub kawałkowanie zwłok. Sprawca sprząta po sobie(…). Wie, że materialistycznie nastawiony do dowodów wymiar sprawiedliwości uznaje jedną paranaukową zasadę: nie ma zwłok, nie ma sprawy". To tylko fragment tego, co możemy wyczytać z książki "Polskie Archiwum X nie ma zbrodni bez kary". I choć policjanci zabierają nas w świat zbrodni, to jednak ta książka to przede wszystkim wędrówka po ludzkim umyśle i odkrywanie jego tajemnic. Jednak ten, kto na kartkach tej lektury będzie chciał znaleźć odpowiedź na pytanie "czy istnieje zbrodnia doskonała" rozczaruje się. Jak podkreślają sami policjanci "Archiwum X" to idea łącząca ludzi wierzących w sprawiedliwość. A na każdą niewyjaśnioną sprawę przyjdzie czas. Chcesz być na bieżąco z najważniejszymi informacjami dnia? Polub Onet Wiadomości na Facebooku! (AW)

archiwum x śledztwa po latach